Özlemler

Gecelere savrulur, kaldırımlarda öyle yalnız ayaklar,  

Uzak ülkelerde ürkek, kirpiklerinde yağmurlar,  

Gözlerinde umut, ürkekçe atar yüreğin. 

Uzak şehirlerde nefesin,  

Özlem ilişmiş gözbebeklerine, bakınca insanlara,  

Çehreler farklı farklı olsa da kaderin, kederini öylece savursun,  

Yerine neşe alsın, mutluluk alsın şimdi,  

Gökyüzünde güneşin, kuşların ne farkı var,  

Uzak veya yakınlıklar değildir, gönlümüzün ucunu bağlayan şeyler,  

Özlemler ancak o zaman yumuşar başka ellerde,  

Sevda, hasretlikleri azaltır, sevinçleri uçurur gökyüzüne,  

Dudaklarda kocaman bir gülümseme. 

Yaprağın üzerindeki çiğ damlasına dokunmak gibi... 

Sıcacık bir kafede öyle heyecanla beklenmek. 

Sonrada gelince sevdiğin, kavuşmak gibi 

Bize de senden yana hasret kalsın uzak ülkelerden...