Özür-lü???

Yarı özürlü olaydım.
Bir gözüm değil iki gözüm birden kör olaydı.
Elim olmayaydı ya da parmaklarım.
Herşeye güleydim anlamlı, anlamsız...
Özürüm olaydı beynimden, sahi çok akıllı sayılmam...
Ama bir milletin çobanı olurum, benim sesim yanık olur.
Yakarda geçerim, kül eylerim onlar gibi...
Konuyu saptırdım yine.
Bu hep devamlı özürüm.
Özür-lü olaydım ve hiç kimseden özür dilemeyeydim.
Ee peki bana neden özür_lü derler?
Hangi kaynaktan almıştır suyunu?benden almadıysa...
Konuyu saptırdığım yerdeyim biliyorum.
Ayaklarım olmayaydı, hep özlem duyaydım bir ince sese.
Ama mırıldanaydım ezgisini dudaktan okuduğum bu şarkıyı...
"Dam üstüne çul serer, leylide yar loylu da yar, loy loy loy.
Bilmem yar kimi sever...leylide yar loyluda yar."
Herşey gitsin işte, yok olsun birer birer.
Ana rahminde gitsin, sonradan gitsin.
Ama sen dur umut...
Sen ol ki gözlerim görsün, kulağım işitsin en güzel şarkıyı.
Sen ol umut sen...