Pamuk, Portakal ve Kadın

Her sabah senin için

Seyhan’ın baraj kapaklarını açıyorum

Bekçilerden kaçarak

Korkarım bu gidişle

Çukurova’yı sel alacak

Bana sorarsan şayet

Ağaçlar, tarlalar sulanacak

Yaz sonu;

Poyraz esmiş

Sivrilmiş koza

Yüreğinden bir çizik alacak

Beyazına inat

Beline sarmışsın, üç aylık

Bebeğini kucaklarım Ağustos'tan önce

Kış ortası;

Tepesine çıkmışsın

Hava hayli ayaz

Yüzünü saklamışsın

Uzanmışsın, en olgununu koparacak

Ellerin çıplak,

Dalların yırttığı

Parmak uçlarını öperim Ocak'tan önce.

(Çukurovanın mevsimlik tarım işçisi kadınlarına atfedilmiştir)