- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 410
Bir ölünün yaşam özeti
Hepinizi sevmiştim aslında,
yorgun başımı
toprağa koyana kadar.
Yanlış anladıklarım da oldu,
hissettiklerim de aslını
ispatlayamasam da.
Her fani gibi,
dünyayı dolaşmak istedim,
madden olmadı.
Hayallerde gezindim ben de.
başımı,
toprağa koyana kadar,
umut etmekten hiç vazgeçmedim.
Öyle karşılıksızdı isteklerim,
ben
gerçekten sevgi istedim.
Kiminize sevgim fazla geldi,
kiminize dertlerim.
Kiminiz kıskandınız beni,
gülen gözlerle vah vah dediniz.
görmemezliğe geldim.
kiminiz güçsüz gördünüz,
kiminiz aptal,
tırnaklarımla sevgi için yırtındım
son nefesime kadar.
Nedenini bilemedim bir şeyin.
sevgi de eksem fırtına biçtim.
ben,
toprağa yorgun başımı koyunca anladım ki
dünyaya
kaderimi yaşamak için gelmişim.
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Terk Edilmek şiirinizdeki üzgünlüğünüz beni buraya getirdi.Çok temiz,içten gelen duygularınız ışıyor dizelerinizde,ama insanı harap etmekten de geri durmuyorlar.O sonsuzluğun iradesinden gelen sevgiyi asla terketmeyiniz;onun yükseltisinde yerinizi alınız lütfen.Afınıza sığınarak şunu da belirteyim ki,o kader dediğiniz şeyi kaldırıp atın,yerlerde o sürünsün,siz değil.Kendinizi hiçbirşeye yağmalatmadan yaşamın gelincik tarlalarına varınız ve yerle göğün arasındaki güzelliklere tutununuz...Lütfen,beni bağışlayınız! Yorumdan çok nasihata döndü yazdıklarım,bunu ani ve çok üzülmüşlüğüme veriniz,olur mu? Umut,sevgi ve daimi sevinçler gezinsin ömrünüzde.Sevgi ve saygılarımla.Sağlıcakla kalınız.
Abbas Oğuz 08.05.2013 16:52- Cevap :
- Tekrar merhaba. Teşekkür ederim. Hiç nasihata dönmedi. Sizin bakış açınız da bana pencere açacak. Zaten, sevgiye tutunmaktan başka yapacak bir şey yok. Yaşamı tüm duygularıyla yaşayanlarla, sığ yaşayanlar var sanırım. Birincisi hem güzel, hem zor. Ben galiba bunu seçtim. Ancak, düzen öyle tıkır tıkır işliyor ki. Kader dememek elde değil. Gene de bir gün giderken bu dünyadan, sevgiyi hala bulamamış, hak ettiğimi düşündüğüm değeri görememiş olmaktan korkuyorum galiba. Sevgiler.. 10.05.2013 8:50
Çok hüzünlü olmuş şiir. İnce bir sızı sızıyor kelimelerin arasından, akıp gönlüne saplanıyor insanın. Şu hayat dediğimiz zor zananat, neden hep acıların resmini çiziyor da, güzellikleri hep es geçiyor? Neden yüreklerinde sevgi yeşerten güzel insanlar, hep ölümle nihayetlenen sonları reva görüyorlar sevdiklerine? Neden başlarını kara toprağa yasladıklarında değerleri anlaşılıyor? Ne yazmalı bilemiyorum? Gerçekten çok duygulu bir çalışma olmuş.
Bir tutam hayat 04.05.2013 21:06- Cevap :
- Çok teşekkür ederim. M.S.Onur 05.05.2013 0:33