Gözümü kapattım da... Sandıktan...

Gözümü kapattım da... Sıkıldık diyoruz, dümbelek çalıyor annem. Mastika mastika.. Ablamla, annemin nuh zamanından kalma, ancak bugün alınmış gibi yeni iki deri çantasını paramparça ettiğimizi görüyorum....

Ablam, " domatesin çekirdeği şıp dedi damladı"yı söylüyor. Yeşil bir domates çekirdeği, tüm çıplaklığı ile gözümün önüne geliyor.

Toprakların içinden sökülmüş bir küçük kurşun askeri kendime mal ediniyorum.

Gözümü kapattım da, önüme Alibeyköy'deki binaların kıpkırmızı çatılarına kalp gözümle  kuşbakışı baktığım zamanlar geliyor. Israrla, at üstünde bir sünnet çocuğunun çatılardan çatılara uçarcasına atlayışını görüyorum. Anneme gösteriyorum. O haliyle inanmıyor.

TV'nin üstündeki küçük çömlek vazodaki gülleri babama  gösterdiğimde, babamın "dışarıya çıktınız demek ki.." deyip, çömlek vazoyu mahalle ortasına çat diye atışını görüyorum. Anneme bakıyorum, kötü bir şeye istemeden neden olmanın verdiği hüzün ile...

Sütçü dedeye börek yetiştirmek için, fırından yeni çıkmış ıspanak böreğini parçalama mücadelesini...

Ve evimize taşınırken, uzun kervan biçiminde sıralanmış tüm mahallelinin elinde eski eşyalarımız. Elimde, annemin bebeklik tulumunu doldurup, bir peluş parçasından kafasını yaptığı yarı insan yarı ayı oyuncağım gözümün önüne geliyor. Onu asla utanmaksızın elimde daima taşıyışımı hatırlıyorum.

Sandıktan neler çıkıyor şimdi.

Yine babam baş rolde, annemin eski sürahiye diktiği çiçeğini balkonun kenarından itiyor. "Neden attın baba?" diyorum. "Elim çarptı." diyor babam. Çocuk aklımla biliyorum, babamın elinin çarpmadığını. Görmezden geliyorum.

Annem, süpürgeyle bütünleşmiş.

Ecza dolabının üzerinde, zümrüt olacak umuduyla yumuşacık samanda bekletilen bir kuşun ilk yumurtası geliyor gözümün önüne. Yeşil kadife kutusu geliyor  yani.  İçini açmak yasak. Yıllar sonra açıyoruz da. İçinden gene yumurta çıkıyor. :))) Hayal kırıklığı bu olsa gerek.

Bugün ise, şapkadan sadece tavşan çıkıyor.

Yumurta çıkacağını bilsek de kutulardan, umut etmeye devam.

Sandığı kapatalım en iyisi. Hüzünlendim biraz.

Az sonra  geçmişe özlem çıkacak.

Kapatalım şimdilik..