Pankartçılar sahneye

Fenerbahçe’nin 1 gecelik de olsa liderlik şansını yakaladığı bu maçta tüm akıllar ''el değmemiş temiz bir lig istiyoruz'' kardeşliği yapılan sezona gidecek ve bol bol Anelka’nın el-faul karışımı attığı gol’ü ve Konyaspor’un 2-1’lik galibiyetten verdiği maçı konuşacağız.

İster tarih tekerrürden ibaret deyin, isterseniz de o dönem ''pankart kardeşliği'' sunanlara talih’in bir tokadı deyin, ne denirse densin Fenerbahçe yine üstün bir skor’la ayrıldı Konya'dan.

İşin ilginç yanı maç çok kötü bir zeminde kalitesiz ve zevksiz başlamıştı. Fenerbahçe’nin karşısındaki takımın da maç yapmaya niyeti yoksa şayet, deplasman maçları çok sıkıcı geçmekte. Maçı ara ara Giray Bulak’ın özellikle Fenerbahçe maçlarında uygulattığı sert ve bol tekmeli oyunu ısıtmaktaydı. Ama hakem olup olmadığından yıllardır şüphe duyduğum ve olaysız maçı olmayan Kuddusi Müftüoğlu bunların tamamına kayıtsız kalmakta ve ara sıra kart göstermeden düdüğünü üflemekteydi.

35.dakikaya kadar kaleye şut’un bile çekilmediği maçta, yine Carlos’a kurban edilmeyen duran bir topta Konyaspor kalecisi’nin hatalı çıkışında Önder’in üzerine çarpan top gol olarak filelere yuvarlandı. Olaysız maçı olmayan hakem Kuddusi önce endirekt vuruş sonra gol kararı verdi. Ancak bizim TV’den gördüğümüz kadarıyla gol nizamiydi. Fakat sahaya futbol oynamaktan çok tekme atmaya çıkan Konyaspor’lu oyuncular golün etkisinden bir türlü kurtulamayıp ve gergin bir şekilde devam edince oyundan düştükleri görüldü.

Tam bu arada Fenerbahçe uzun bir aradan sonra duran top haricinde Alex, Deivid Guiza paslaşmalarıyla Deivid’in ayağından çok şık bir gol daha bulmuş oldu. Bu gol uzun zamandan beri Fenerbahçe’den görmeyi arzuladığımız bir gol oldu. Ben çok beğendim bu golü.

Daha önceki yazılarımda da söylediğim gibi bu maçta Fenerbahçe’nin öne geçip’de kaybetmeyeceği bir maç oldu.

İkinci yarı Konya saldıran Fenerbahçe koruyan bir yapıya bürünecekti ki bu sefer Konya hırçın golcüsü Veysel'le gol buldu. Bu golde ilk gol gibi tuhaf oldu. Stattakilerin yarısı gol diye sevinirken kalan yarısı da gol değil diyordu ki topun fileleri yırtıp dışarı çıktığı sonradan anlaşıldı.

Bu arada 57'de Dede Deniz'i Emre'nin yerine oyuna aldı. Ancak ben 57 dakika nasıl sabrettiğini bir türlü anlamadım. Emre'nin ne yaptığı ne oynadığı hiç belli olmadı maç boyunca. Koca sezonun ilk yarısı bitti, biz Emre'yi oynarken ne zaman göreceğiz bilmiyorum. 57 dakika Fener bir kişi eksikti. Bu eksiklik Konya'ya gol getirdi.

Bu sırada maçta en çok ofansif eylemler yapan ama pek mücadelede olmayan fakat Konya'dan da tekme tokat dayak yiyen Uğur Boral'ı da çıkartınca takım tamamen defans yapmaya başlamış oldu. Deplasman beraberliklerini kâr gören Dede için bu skor'u korumak temel vazife olmuştu.

Fener kapandıkça kapanıyorken Uğur'un yerine oyuna giren Wederson'un daha çok mücadelelerin ve pozisyonların içinde olduğunu gördük fakat bir tane topu olumlu kullandığını göremedik. Bu performans kadroya girmesi için yetmez.

Maçın geneline bakarsak geride Önder'İn gayet etkili olduğunu ve Lugano gibi gol atıp görevini de yerine getirdiğini söylerken, Carlos'un da sezonun en pozitif maçını çıkarttığını söylersek yanılmayız. İkinci yarı Alex'i birkaç pozisyonda çok daha etkili gördük ve ligin ikinci devresinde Semih'in gelmesi ileride Alex Deivid ve Semih'le çok güzel günlerin Fenerbahçe'yi bekleyeceğini düşünüyorum. Guiza'mı ? O hiç olmadı ki...

Bu maçın kazanılması ve lider olarak İstanbul'a dönülmesi Fenerbahçe'nin çıkışı olacaktır.

Pankart kardeşler de yeni pankartlarını hazırlayabilirler artık.

Ahmet ÇELİKSÜNGÜ
19 Aralık 2008