- Kategori
- Şiir
Papatyanın dili

Ayazda
bir çöl yorgunu
dört ayağından
üçü kırık
ak topuklu küheylan
zakkum çiçeği gülpembe
ter kokan nasırlı ellerde
düşlerle büyür çocuksu
pusuda bekliyor çıngıraklı yılan
Özlenen vahalarda
bir damla su
ceylanın düşünde
ak köpüklü bengisu
Dertli
kederli
anamın türkü yüklü ağıtında
dört yanı karafil çiçeği
gel görki " yerdemir, gök bakır"
nevruzda gül yanaklı çocuklar
Aha Tokat
aha Ağrı
aha Diyarbakır
Yarimin gözleri ela
yalan söylemiyor papatyanın dili
bir inat uğruna Bağdat'ta, Basra'da bomba
neler oluyor şu güzelim dünyada
ortalık kan, barut, gökyüzü Kerbela
yağmur deyil, kurşun yağıyor üstümüze
nicedir Tanrım bela üstüne bela
Sözüm ona
bilsiyar çağındayız
bir kısır dörgüdür sürüp giden
tükendi insanlığın pili
bir bir dökülüyor
gökkuşağında yorgun ve dingin
aha bir konuşabilse
papatyanın dili.
Abdülkadir Güler
10 Eylül 2003-Söke