Paşam...

Sevdiğim, sevebileceğim ve seveceğim TEK ADAM… PAŞAM… Ömrümün sonuna kadar seni yazmaya devam edeceğim… Mübarek Kurban Bayramını geride bıraktık… Her Kurban Bayramında olduğu gibi bu bayramda da hastaneler, kurban niyetine kendilerini yaralayan insanlarla doldu… Nedense hatalardan ders almasını insanoğlu olarak öğrenemiyoruz… Kim bilir belki de öğrenmek istemiyoruz…Ve kim bilir belki de daha ucuza mal olur diye kendimiz kesmeye kalktığımız kurbanlıklar, bize, kesmeyi, işinin ehli kasaplara yaptırmaktan daha pahalıya mal oluyor… 

Bu güzel memleketimde yaşam, insanı o kadar çok yoruyor ki bazen… Öyle bir an geliyor ki insan, isyanını duyuramadığı ve kendi içinde yaşamaya mahkum edildiği bir ruh hali içine hapsediliyor… 

Akşamın bilmem hangi vakti, internette ulusal gazetelerin sitelerine göz gezdiriyorum… Haber başlıklarından bazıları: 

“ Ünlü aktör, samuray kılıcıyla annesini doğradı…” 

“Başı ve bacakları kesilmiş ceset….” 

“Konya’ da soba faciası…” 

Keşke kötü’ ye dair bu örnekleri çoğaltmasak… Yazmasak… Okumasak… Ama ne yazık ki varlar… Ve ne yazık ki Yaradan’ ın bize bahşettiği Ahiret gününe kadar da var olacaklar… 

Bir insandan nefret etmek için haklı sebepleriniz olmalı… Geçtiğimiz yıllarda bir haber programında Ulu Önder’i sevmiyorum diyen türbanlı bir bayan aklıma düştü nedense… Paşam’ ı sevmemek… Benim aklımın alamayacağı bir husus… Düşündüm kendimce… Ulu Önder’ i neden sevmediğini düşündüm bu kadının… Kadınlara, seçme ve seçilme hakkını pek çok Avrupa ülkesinden önce verdiği için mi sevmiyordu acaba? Özgür ve bağımsız bir ülkede yaşamamız için Cumhuriyet’ i kurduğu için mi sevmiyordu? Kim bilir belki de o başka bir Türkiye istiyordu… Bu yüzden Paşam’ ı sevmiyordu… 

Dün, Öğretmenler Günüydü… Memleketimizin, aydınlık geleceği için, fidanları yetiştirme görevi verilmiş değerli öğretmenlerimizin, Öğretmenler Günü bir kez daha kutlu olsun…