Platon'un M.Ö 400 yıllarında söylediklerini biz 2014 yılında düşünüyoruz.

Son günlerde oldukça yoğun bir çalışma içindeyim. Bodrum'daki evimiz için Site Yönetim Planı hazırlıyorum.Evimiz bir site içinde sayılmaz. Sadece 4 evlik bir topluluğuz ama komşularımızla iyi ilişkiler içinde yaşayabilmemiz için kanunun site yönetim planı şeklinde koyduğu kuralları hatırlatacak bir yazıyı imzalamak zorundayız.

 Bu planda yazılı olan kurallara baktığınızda hepsini çok iyi bildiğinizi ve insanların bir arada saygı çerçevesinde yaşayabilmesi, birbirini rahatsız etmemesi için uyması gereken ana kurallar olduğunu görüyorsunuz. İyi ama o zaman neden herkesin bildiği, kabul ettiği ve uygulanmadığı zaman yaşamın çekilmez bir ıztırap haline geleceğini düşündüğümüz bu kuralları yazıp, çizip ilan ediyoruz diyeceksiniz.

Ben bunların nedenini düşünürken Platon'un Devlet adlı eserinde yer alan bir söz aklıma geldi. Platon bu eserinde şöyle diyor. 'İyi insanların doğru davranması için yasaya lüzum yoktur.Kötü insanlar ise yasayı çiğnemenin bir yolunu zaten bulur.'

Biliyorsunuz Platon M.Ö. 400 lu yıllarda yaşamış bir düşünür. Biz şu anda 2014 yılındayız. Platon'un 2500 yıl önce kabul ettiği ve vurguladığı bu gerçeği  biz hala anlayabilmiş değiliz galiba.

Aslında yasalarla vurgulanan gerçekler bizim içimizde, doğamızda var veya olması gerekiyor. Örneğin, saygı, adalet , hakkaniyet duygusu, yaşam sorumluluğu ,Çevre bilinci gibi

1960 lı yıllarda İktisat Fakültesinde okuyordum. Medeni Hukuk diye bir dersimiz vardı. Aile , insan ilişkilerini düzenleyen kanun. Medeni Hukuk dersimizde Profesörümüz dersi anlatıyor, daha sonraki derste de asistanı konu ile ilgili problemler yaptırıyordu bize. Yani A , B ile evlenmiş, 3 çocukları olmuş, A nin daha önceki eşinden de 2 çocuğu var. A ölmüş. Miras paylaşımı nasıl olacak gibi örnekler. Bizler büyük zevkle bu alıştırmaları yapıyorduk. Asistan  önce problemi anlatıyor  ve sonra da çözümü nasıl olabilir diye sınıfa söz hakkı veriyordu.

  Genelde hep parmak kaldırıp çözüm öneren de ben oluyordum nedense. Oysa ki Medeni Hukuk dersini ilk defa o yıl okuyordum. Üst üste iki probleme hakkaniyet  kuralları içinde çözüm önerisi  getirince asistan bana daha önce Medeni Hukuk okuyup okumadığımı sordu. Okumadığımı öğrendiğinde 'Sizde doğuştan Adalet duygusu var. Bu da resim, müzik  gibi doğuştan gelen bir yetenek 'dedi.

  O zaman anladım ki bugün yasaların özünde olan bu duygular aslında tüm insanların içinde var. Bazılarında çok, bazılarında az ama var ve az olanlar da zamanla geliştirebilir. Çocuklarımızı  küçük yaşlarından başkalarının canına, malına zarar vermeyecek, çevresine saygılı, etrafındaki kişileri rahtsız etmeyecek, herkesin hakkına saygı duyacak  şekilde yetiştirirsek zaten doğuşta içlerinde var olan o adalet duygusunu daha da geliştirir ve ilerde topluma, insanlara saygılı büyükler halinde görebiliriz.

   Sanırım  o zaman kanunlar, kurallar kendiliğinden, hatırlatılmadan işler ve biz daha rahat bir toplumda , daha mutlu bir yaşam süreriz. Yoksa heran  bir şeylerin hatırlatıldığı, ikazların yapıldığı bir yaşam çok zevksiz oluyor.