Rehin

Hesap kesildi, fatura ağır. Ödemeyi bekliyorlar, ödeyen yok....
Herkes yedi yiyeceğini, biri hala aç...
Yediler, kaçtılar... O biri aç...
Masada bir başına kaldı, aç...
Hesabı ondan istediler, dokunamadığı şeylerin hesabını...
Buranın havasını soluyorsun, öde dediler...
Sadece hava için hesap fazla değil mi, dedi...
Aç, çok aç hem de, susuz...
Buraya giren hesabı ödemeden çıkamaz, dediler...
Herkes doysun dedi, verdi kendi elindekileri de...
Kendisi aç...
En sevdiği de doyurmadı onu, kaçıp gitti masadan...
Bekledi boş yere...
Gelecek sandı, her defasında, sevindi...
Şimdi o da gitti, ortalarda yok...
Ve o kocaman yerin tam ortasında, bir başına...
Yapayalnız ve verdiklerinin ardından bakıyor...
Hala aç...
Oranın adı aşk...
Aşk çok sıcak, ama o üşüyor...
Çünkü yapayalnız, aşkın ortasında..
Çırılçıplak, savunmasız...
Ve hala o aç...
Ödeyemedi hesabı...
Hesabı ödemeyen buradan çıkamaz dediler...
Kilitlediler kapıyı üzerine, gittiler...
Denedi, açamadı bir türlü o kapıyı, anahtarları da götürdüler...
İçerisi hala yanıyor...
O hala çıplak, üşüyor...
Hala çok aç...
Acımadılar, önce öde dediler...
Ödeyemedi hesabı...
O yüzden hala orada rehin o gönül...