Ruhum sende kaldı

Ah Haydarpaşa, telaşını görüyor gibiyim.
Ruhum sende kaldı.
Mesela bir ayakkabı boyacısı olsam.
Bahane ya,
Kimse kaldırmasa yerimden.
Gözlerimi kapasam.
Gündüzüne ay doldursam.
Solusam solusam...
Güvercinlerini duysam.
Mesela önünde bir yemci olsam.
Beslesem o güvercinleri.
Kimse değil sadece ben.
Bahane ya,
Akşamını görsem.
Başındaki dumanlı dağları.
Kanatlarında taşıdığın hayalleri.
Ve her çırpışında çıkardığın o tınıya,
Ömrümü versem.
Önünde bir çocuk olsam.
Masum ve güleç,
Çocukca yaşasam seni.
Ve denizden oynayan insanlar,
Rengarenk evler,
Konuşan yıldızlar,
Gülen ay,
Ve yakalı güneşler yapsam.
Kapında bir simitçi olsam.
Dağıtsam tadını herkese.
Bahane ya,
Bir yanım İstanbul olsa.
Toprak olsam.
İstanbul koksa her yanım.
Kapında bir rayda ben olsam.
Adıma şarkılar yapılsa.
Ahh Haydarpaşa,
Ruhum sende kaldı.
Telaşını görüyor gibiyim.

Önder ÖZTÜRK
21 Ocak 2009
11 : 25