Ruksan İldan'ın senin ellerin isimli şiirine ithafımdır...

Güzel arkadaşım Ruksan İldan'ın duygu yüklü şiirini okuduğumda bu mısralar düştü klavyemin tuşlarına...

Paylaşmak istedim...

GİT & GİTME KAL! ARASINDAKİ FIRTINALAR...

Yağmur değil hasretindi yüreğimin pervazlarına vuran deli dolu damlalar,
yokluğunun patika yollarında,
çamura dolandı ayaklarım,

omuzlarıma yüklendi hasretinin karanlığında,
simsiyah sabahlar...

Git demelerdeki,
hayır kal diye yakarışların,
yaralı bereli yuvarlanmasında,
sana sessizce el sallamanın,
ve de sana son kez bakmanın,
umarsızlığıydı,
bu ardından el sallayışlar.

Biliyordum,
biliyordum ki,
her adımında,
baharlarımı da söküp alacaktın taptaze dalından,
biliyordum ki,
sensizliğin rıhtımında,
deli boran dalgalarda,
çaresiz kaybolacaktım,
mısralarımda,
sen sesimi
duysan da duyamasan da,
ben sessizce çıkarak ait olduğum varlığından,
yokluğunda yok olacaktım...