Rumi ve Şems oyunu

Ömrü hayatımda iki defa oynadım bu güzel oyunu.

Rumi'nin donunu giyen ben olurdum, Şems'in hırkasını giyen kadın dostlarım.

Şemsler'im gelmeden önce, kendi halinde, kendini avama adamış bir Rumi'ydim.

Mer'ec el-Bahreyn dedikleri yerde karşılaştım Şemsler'imle.

Şemsler'im bir güneş gibi doğmuştu Rumi olan yüreğime.

İki Şems'im de, Rumi'nin Şems'i gibi az kaldı bende.

Rumi'nin Şems'i gibi rahat vermediler Şemsler'ime.

Bağnaz çevre ve anlayışlar bırakmadı Şemsler'imi bende, Rumi'nin Şems'i gibi.

Şems'siz kaldım ama Şemsler'im imzalarını attı da gitti Rumi olan yüreğime.

Şairsem Şemsler'im sayesinde.

Bir üçüncü Şems'im olursa sararın onu da yüreğime.

-Mustafa Yıldırım

Konyalıyım. Edebiyat okudum. Amatör yazar ve şairim. ..