Saat 2.45...

Evde oturuyorum kendi kendime
Sen yoksun
Ev çok soğuk biliyor musun?
Çok soğuk
Bir bira açtım kendime
O olması gerektiği kadar soğuk
Ama ev gerçekten soğuk
Üşüdüğümü hissediyorum
Yokluğunun farkına varıyorum
Ve ne garip
Yaşadığım hayatın bir kez daha farkına
Sürüncebelli, keşmekeş...
Gözüm saate takılıyor 2.45
Gecenin bir yarısı
Yaşıyorum kendi kendime
Bir buruk gönül yası.

Mustafa Murat