Sabah'ın getirdikleri

Sabah baş ağrısı ile uyandı. Annesinin hazırladığı sucuklu yumurta kokusu burnuna geldiğinde midesi kazınıyordu. ”Deren, kahvaltı hazır oğlum, babanla seni bekliyoruz, gel hadi, çay da demlendi.” diye seslendi annesi.

Kahvaltı sofrasına oturduğunda, annesi ve babasının, yüzüne baktığını hissetti Deren. Soluk ve halsiz bir hali vardı. Deren, gülümseyeme çalıştı. ”İyiyim ben, merak etmeyin, bir şeyler yiyince kendime gelirim” dedi.

Aslında aldığı sakinleştirici ilaçlarla, içki içmemesi gerekiyordu, doktoru sıkı sıkı tembihlemişti ama “Bu seferlik olsun varsın” dedi kendi kendine. Ama kahvaltısını ettikten sonra, keyif çayı içerken ve günlük gazeteye göz gezdirirken, ağrı kesici aldığı halde kesilmeyen şiddetli baş ağrısı yüzünden belirli bir süre içki içmemeye karar verdi. Düzenli alkol alma alışkanlığı yoktu aslında. Özel günlerde, doğum günlerinde, yeni yılda, dozunu kaçırmamak kaydıyla dostlarına eşlik ederdi. Çok daraldığında, yalnız olsa bile, bir duble viski içmeyi severdi.

Annesinden öğrendiği bir yöntem aklına geldi. Naylon torbaya küçük buz küpleri doldurup, ağzını sıkıca bağladı ve başının üstüne koydu. Belirli bir süre sonra ağrısı dinmeye başladı.

ARKASI YARIN...