Sağ, yaptıkları yıktıklarına eşit, başarı sıfır; sol, yaptığı da yok yıktığı da, başarı yine sıfır

Ben hariç bütün insanların bir şekilde bu iki guruptan (sağ ve sol) birine dâhil olduğunu düşünüyorum. Ama ısrarlı değilim, dâhil değilim diyen değildir.

O vakit başlıktaki tablo herkesi ilgilendiriyor, kimse kaçamaz.

Bunu görmek için geçmişe bakmamız yeterli. Birileri diyebilir ki “Eskiden sağ sol mu vardı, şunun şurasında yüz yıllık bir olgu; hatta şimdilerde ortadan kalktı”

“Sağ” ve “Sol” kelimeleri kullanılmıyor olabilir, sağ ve sol her zaman vardı ve bundan sonra da olacak.

Gelelim tespitimize… Dünyada istisnasız bütün savaşları sağcılar çıkarmıştır/başlatmıştır. Ve istisnasız dünyada nerede bir dikili taş varsa sağcıların ürünüdür.

Denilebilir ki kendileri yapmışlar kendileri yıkmışlar kime ne…

Ama bizim için yapmışlar, bize yaptırmışlar ve başarı hanelerine yazmışlar; “kahraman” olup bizleri imrendirmişler.

Yaptıklarıyla yıktıkları eşitse başarı nerede, kahraman nerede?

Solun vizyonu yapmak/üretmek değil dünyayı düzeltmek… Sağın karşısına alternatif olarak (yaptıklarına tepki olarak) çıkmış. Solda yaşanabilir bir dünya hayali var ama bir yere koydukları bir taş da yok. Dağılanı toplamak, ezileni kurtarmak, cellâdın kılıcının önüne yatmak… Çünkü ortada bir güç (sağ dünya imparatorluğu) var zaten.

İktidara pek gelememişler de sağ zayıflamadığı sürece hiç gelememişler. Aslında dünyaya sağ da gerekli, sol da; biri yapacak, diğeri koruyacak.

Sol, sağ karşısında hep kaybetti. Çünkü güçler denk değildi. En başta Tanrı sağın yanındaydı. Beden güç üstünlüğü sağdaydı (solcular akla inandıklarından beden güçlerini öne çıkarmadılar ki yapıları da zaten pek uygun değildi) ve günümüze kadar da beden gücü (asmak kesmek)önemliydi. Sağ yaşayan, sol ise yaşamaya çalışandı.

Sağ yaptıklarını yıktı, sol da hiçbir şey yapmadı (dünyayı düzeltmek ve korumak istedi ama o dünya zaten sağ tarafından yıkılmıştı, yıkılmış dünyanın neyini düzelteceksin, koruyacaksın) ve ikisi de eşit oldu.