Sağlık için konuşmaya hakkımız var mı?

SEVDİKLERİNİZE BORÇLUSUNUZ

Nereye elimizi atsak birileri sağlık önerilerinde bulunuyor. Sağlık elimizde iken değerini bilmediklerimiz kategorisinin baş rolünü kapar bence. Bizzat babamın sağlığını harcamasına şahit olmuş biri olarak tedbir paketlerimi ardı ardına sıralıyorum artık.

Üç yıl kadar önce... Hastaneden eve çıkmıştık. Babam artık bir kalp hastası olarak, yaşamında üçüncü faza geçmişti... Kabullenecek ve kalp yetmezliği olan ve buna bağlı diyaliz hastası haline gelen babamın yeni yaşama biçimi oluşturmasın katkıda bulunmaya çalışacaktık... Sevdiklerinin başına gelen kötü şeyler insanın içini yakar kavurur. Hatta eğer bu kötü şeylerde onların bir hatası ya da vurdumduymazlığı varsa, bir kezde size haksızlık yaptıklarını hisseder ve kızarsınız. Sevdiklerinizin kendilerini hor kullanıp sağlık kaybetmeye hakları olmamalıdır, onlar sizin sevdiklerinizdir hep iyi olmalıdırlar. Karışık yoğun ve zor duygulardır yaşananlar. Sağlığına yaptıklarına şahit olur ve ona kızarken elimden yükselen sigara dumanı bir anda beni çok utandırdı. Üzüntü ile karışık öfke duygularım babamın hastalığı karşısında ki çaresizliğim ve üzüntüme karışıp katsayıyı artıran vurdumduymazlığına olan öfkem... Kelimenin tam anlamı ile beynimde ampüller yandı. Bİr gün elimdeki sigara benim hastalığımın kaynağını oluşturursa benim canım oğullarım da bu duygularla kavrulacaklar... "-Olamaz" dedim. "-Ben anne olarak bu cezayı onlara veremem. O gün kendime geldim ben bu sigarayı bırakırım ve sağlığıma hak ettiği değeri veririm. Yine de hasta olabilirim ama vicdanım acımaz, keşkeler içimi kavurup yakmaz... İşte o zaman kader demeye hakkım olur." dedim. Üç yıl oldu. Çok kolaymış. Karar vermek yetti. Çok kolaymı beyne verilen emir yeterli imiş. Korkmayın deneyin. Sevdiklerinize bunu borçlusunuz.