Sağsa solda birleşmeler

Siyasette birleşmeler ve “Halkı koyun zannetmek”

Türk siyasetinin iki köklü partisi..

DYP ve ANAP.. Biri Demokrat Parti ve Adalet Partisi geleneğinden gelerek, ülkeyi yıllarca yönetmiş, güçlü geçmişi, tabanı ve lider kadrolarıyla siyasette yer almış.. Diğeri Özal’ın dört eğilimi birleştiren misyonuyla 1980 sonrası Türkiye’sinde çok önemli bir dönüşümü gerçekleştirmiş ve bir döneme resmen damgasını vurmuş…

Şimdiki hallerini kim tahmin edebilirdi ki?

Merkez sağda birlik bütünlük ve mevcut iktidarın karşısına en ciddi alternatif olarak çıkmak için bir ay kadar önce “kucaklaşan iki Genel Başkan” fotoğraf karesini hatırlıyor musunuz?

Ne oldu peki?

Koskoca bir ülkenin yönetimine talip olan ve köklü geçmişlerini yeni vizyonlarıyla halka sunup, iktidarı hedefleyen bir hareketin çökmesi bu kadar basit ve sıradan mı olur?

Birlik hayalinin çökmesinin sonrasında her partinin en önemli isimlerinin de gemileri terk etmeleri neyle açıklanır?

Ülke insanına vaat edilen eğer umutsa, eğer alternatifse, eğer tartışmalı konularda uzlaşma ise ve de eğer ülke yönetiminde birlik ve beraberlik ise, şimdi tam da bu noktada bu vaatlerin buharlaşmasının hesabını kim verecek veya seçmen kimden soracak?

Siyaset yapma gayelerini; vatana millete hizmet, ülkeyi ve toplumu birleştirme, ülkeyi daha mutlu yarınlara taşıma olarak açıklayanların, ve de makam mevki hırsları olmadığını, gerektiğinde her türlü fedakarlığı yapmaya hazır olduklarını iddia edenlerin “nerede ve neden anlaşamadıklarını” bu halkın bilmeye hakkı yok mu?

Belki de bu kadar serzeniş ve şikayet bile fazla.. Kısır çiftlerden nur topu bebek beklemekten ne kadar farkı bu durumun bilmiyorum.

* * * * * *

Ya soldaki birleşmeye ne demeli?

Zeki Sezer’in kinayeli yorumuna göre, CHP’ye “Sevdanın Yollarını” getiren bu birleşmeden DSP’ye sadece “Kurşunlar” kalmış. ( Not: Meraklısına Kayahan’ın unutulmaz parçası önerilir)

Kopma noktasına gelen solda birlik görüşmelerinde ana sorunun kelle hesabı olduğu yorumları yapılmıştı. Samsun Mitingine el ele kol kola gelen iki lider, o hesapların bir şekilde aşıldığı mesajını vermişlerdi. Açıklanan listelere bakılırsa topu topu 12-13 DSP’li aday seçilebilecekleri yerlerden aday gösterilmiş. Yüzbinlerin aşkla şevkle arzuladığı solda birleşmeden kastedilen 12-13 Milletvekiliyle DSP’nin de Meclis’e girmesiyle, bu birleşme için de vatana millete hayırlı olsun diyebiliriz...Sadece şu merakımı ifade etmeden geçemeyeceğim; “Peki şimdi tüm ülke çapında DSP teşkilatları hangi duygu, hangi motivasyon ve de hangi umutla CHP için çalışabilecekler?

* * * * * *

Türkiye’de bazıları hala, siyaset yapmak ve siyasette çözüm üretmek meselelerini; bakkal hesabı yapmak, Legolarla 5 yaşındaki çocukları kandırmak ya da 50 metrekarelik dükkanın mühendisliğini yapmakla eş değer zannediyorlar.

Türk siyasetinde miadını doldurmuş olmalarına rağmen; halkın gözünde “belki hoş bir seda” bırakmak yerine akıl almaz bir iktidar hırsı ile hala koskoca milletle dalga geçer gibi siyasi yap-bozlara fikir babalığı yapanları Millet nasıl anacak, hep beraber göreceğiz…

Sonuç olarak siyasettir, iktidar mücadelesidir, vatana millete hizmet yarışıdır ya da değildir. Herkes her istediğini yapabilir, her aklına geleni söyleyebilir elbette.

Ancak, muhatabın “Millet ve onun iradesi” olduğu bir konuda, bir büyük devletin idaresine talip olanların –ne sağda ne de solda- kimselerin Milletin umutlarıyla, beklentileriyle, siyasi oy hakkıyla böylesine komik ve temelsiz oyunlarla oynamaya hakları yoktur.