Sahte kahramanlar

Kendini aydın hisseden bazıları Taksim'e gidip soyunu sopunu satıp bu vatanın ekmeğini yiyerek suyunu içerek kendine verilmiş olan imkanları kötüye kullanarak sahte kahramanlığa soyundu. 

Kendilerine yakıştırdıkları Ermeni kıyafeti o kadar yakıştı ki bütün değerleri ayaklar altına alarak birilerinin önceden yutturduğu zehri kustular. 

Amaç ne? 

Kimsenin söyleyemediği sözleri söyleyerek adından bahsettirmek, aykırı düşüncelere sahipmiş gibi televizyon kanallarına çıkmak. 

Türk Milleti' nin hassasiyetlerini dikkate almadan kan kusmak. 

Yüzü kızarmadan, insani duruşunu kaybetmiş nobel ödüne (!) aday olmak 

Bu memlekette Hrant Dink' in öldürülmesine aklı başında olan hiç kimse onay vermez. Kişiler verse bile Türk Devleti vermez. 

" Hepimiz Ermeniyiz" diyerek meydanlara koşanlara liderlik yapacak sahte kahramanlar yoktu. O cenazedeki tema, laik Türkiye' de Türk vatandaşı olan birinin katledilemeyeceği idi. Suç işlemişse, cezasının kişiler tarafından değil hukuk devletinin tarafsız yargısı tarafından verilmesidir. Samimi duyguların yanyana geldiği toplululuklara liderlik sevdalısı olanlar Taksim' i de böylece kirletmiş oldular. 

Başkasının malını satan aydınlara, 1915' e gitmeden yakın tarihten soralım: 

Oktay Cerit'i tanıyor musun? 

Tanıyamaz. 

Peki Oktay Cerit kim? 

Lübnan' daki Türk Büyük Elçiliği görevlisi. Baş katip. 

Asala desek aklına birşeyler gelir mi? 

Gelmez. 

Hatırlatalım: Asala adlı Ermeni terör örğütünün katlettiği ilk şehit. Ve arkasından onlarca seçkin diplamat. 

Adam gibi çıkıp: 

" İnsanlık suçu olan, 1915 de Ermenilere karşı yapıldığı söylenen soykırımı kabul etmiyorum. Var denilen bu hadiseyi aydınlatmak için ilgili devletler arşivlerini açsınlar. Gerçeği tarihçilere bırakalım. Bilen bildiğini söylesin. Başı dik onurlu bir insan olarak yaşayacaksam gerçeklerle yüzleşmek istiyorum." diyebilseydin zaten kahramandın. 

Hatta, kafanı kaldıracak kadar cesur olsaydın neyi görürdün, biliyor musun? 

Gerçek kahramanları.