Saksı

Erzurumdan kalkıp ta İstanbullara gelmişti. İş için.Neyseki bir aksilik çıkmadan çarçabuk halletti işlerini. Genlerindemi vardır, nedir, işlerinde hep bir aksilik çıkardı. Bu kez nasılsa çıkmadı. Gelmişken asker arkadaşınıda görecekti. Cebindeki adres dafterinden buldu adresi. Sora sora arkadaşının kuruyemişçi dükkanını da buldu. Sarıldılar. Hoş beş derken akşam oldu. Arkadaş bu. Bırakırmı, aldı evine götürdü. Yolda nevaleyide dizdiler. Keyifli bir akşam olacağı belliydi. Arkadaşının hanımıda haberliydi zaten. Oda yemekleri hazırlamıştı. Yenildi içildi. Askerlik anıları tazelendi. Saatler akıp gitti. Ee artık bana müsaade dedi Erzurumlu. Öyle şey olurmu, dedi İstanbullu. Ben asker arkadaşımı otel köşelerine bırakmam. Yüklükten yer yatağı, yorgan, çarşaf çıkarıldı. Mis gibi sabun kokuyordu. Çarçabuk yayıldı. Allah rahatlık versin dileklerinden sonra ev sahipleri odalarına çekildiler. Neden sonra Erzurumlunun tuvalet ihtiyacı geldi. Ama bir aksilik vardı. Tuvalete gitmek için arkadaşının yatak odasından geçmesi gerekiyordu. Utandı. Ama duracak gibi değildi. Sağa sola bakındı. Sehpanın üzerinde duran saksı ilişti gözüne. Yere yaydığı gazetenin üzerine saksıyı boşalttı. İhtiyacını giderdi. Toprakları ve çiçeği güzelce yerleştirdi.Ortalığı toparladı ve yattı. Rahatlamıştı. Sabah erkenden uyandı. Kahvaltıdan sonra vedalaştılar.

Erzuruma geldikten bir kaç gün sonra arkadaşına gösterdikleri misafirperverliten dolayı bir teşekkür mektubu gönderdi. Mektubun cevabı çok geçmeden geldi. Aynen şöyle yazıyordu: Eşşoğlu eşek. Teşekkürü boşver. Nereye sıçtıysan çabuk bildir. On günde üç ev değiştirdim. Hala kokudan kurtulamadım.