Samuray yine yalnız...

Manşetler: “Ötanazi”ye Karar Verdi''

''Yaşlanmak berbat! Hiç ama hiçbir şey yapamıyoruz. Görünüş, algılama ve görme duyularımızı da arıyoruz. Ağrılar içinde ayakta bile durmak mümkün değil! Şu sıraladıklarım bile kapsamlı bir işkence grubuna giriyor. Bu büyük bir eziyet!"isyanı, Alain Delon (1935 / 86) ’un hayranlarını yıktı. Oğlu Antony'den kendisinin hayatını sonlandırmasını istediğini vurgulayınca trajedinin ciddiyetini anlayan özellikle Fransızlar; bir kez daha sarsıldı. 2015'de alınan bir kararla, Fransa'da tedavi edilemeyen hastaların ölüme dek uyutulmasını öngören yasa taslağı onaylanıp geçerlilik kazanmıştı. Ancak "Leonetti Yasası" ülkede sürekli gündemde... Bu konuda, "İntiharın yardımı mı olur?" çıkışı ile Ötanazi hakkını isteyenin, geride suçlanacak kişi bırakmaması adına yapması gerekenler de tartışılmakta. Oğlunun bu isteği geri çevirdiğini vurgulayan aktörün, neden İsviçre'de yaşadığı ve de intihar isteğinin peşinden bu ülkede vatandaşlık alma nedeni de ortaya çıktı sanki....

O; FİLMDEKİ GİBİ YENİDEN “TEK BAŞINA”

"Samuray”ınkinden daha büyük bir yalnızlık yoktur, belki ormandaki kaplanınki hariç..

." Le Samouraï (Kiralık Katil) 1967 / Fransa - İtalya/ Tür: Neo-noir

FİLMİN “yalnız” karakteri Jef Costello (Alain Delon) perişan bir apartman dairesinde yatağa uzanmış, hayata ilgisiz kalıp sigarasını içmektedir. Odada bir de tek dostu kanaryası vardır. Ardından bir araba çalar, silah edinir, bir kumar salonundan oyun için randevu alır, sonra da sevgilisine geceyi evinde geçirdiğini söylemesini ister. Daha sonra lüks bir gece kulübüne giren Costello, patronu odasında öldürüp çıkarken kulübün melez piyanisti Valerie ile göz göze gelirler. Costello oradan çıkıp silahını nehre atar. Sabıkalı olduğu için şüphelilerle polis merkezine getirilerek tanıklarla yüzleştirilir. Gece kulübünde kendisini net olarak gören piyanist Valérie ve barmen polise onu tanımazdan gelirler. Cinayet saatinde başka bir yerde olduğu görünmektedir. Polis Müdürü onu bırakmak zorunda kalsa da, arkasına adam takar. Yaptığı 'iş'in parasını almaya gidince ise Costello'ya ateş açılır. Kendisini kiralayanlar serbest kalmasını kendileri açısından riskli bulmuşlardır. Hafif yaralı olarak metroda polisleri atlatarak eve gelir. Burada kendisini bekleyen 'eski işvereninin' silahlı bir adamı, onu öldürmeye çalıştıkları için pişman olduklarını söyleyerek yeni bir iş teklif eder. Parayı alan Costello önce 'işveren’ini bulup öldürür. Ancak işi kabul ettiğinden tamamlamak zorundadır. Gece kulübüne gider, piyanonun yanına kadar gelir ve tabancasını Valérie'ye doğrultur (son “iş”i piyanisti vurmaktır), ancak önlem alan polisler onu vururlar. Polis Müdürü incelediğinde, silahta mermi yoktur. Tıpkı bir “Modern Çağ Samurayı” gibi “anlaşma”sına sadık olan Costello aldığı 'iş'i bir şekilde tamamlarken yeni kurbanı Valérie uğruna yaşamından vazgeçmiştir. / Başka bir film de kendi konusunu işlerken şöyle der: “Enginarın Bile Bir Kalbi Vardır”

TANIM VE YAZILIŞ / Ötanazi bir kişinin veya bir hayvanın yaşamını, durumlarının dayanılamayacak olarak algılanmasından ötürü, acısız veya çok az acıtan bir ölümcül enjeksiyon yaparak, yüksek dozda ilaç vererek veya kişiyi yaşam destek ünitesinden ayırarak sonlandırmak. Sözcük Ötenazi olarak yanlış yazılsa da doğru kullanımı “Ötanazi” dir.