Sarı hüzün

Ve

yeni bir rüya görmek için uyanırsın güne

değiştirmek için ezberlerini

artıklarından silkeler yaşam bezini, geçersin eski gölgeleri

bir umutla başlar çizimler, yeni eskizlere

umarsız, başıboş düşünceler orda burda

amaçsız gezdirilirken akıl

sevgiler üveyken  / sevgiler yoksul

bir ney, nasıl üflenir yaşamın soluğuna

ne havadaki bahar kokusu

ne mavi gökyüzü...

hangi çeşmeye değerse değsin ağzın

kanmaz için; nabzı vurmaz  güzelliğin

zaman aynasında değişmeyen yüzü

hep aynı / kederli sarı eylül hüznü

hangi güzelliğin iksirini içerse içsin gözü

darağacına giden kişi

ölüm aryasını söyleyen cellâdına gülümseyebilir mi

nasıl büyütülür ışık

hayat kundaklamışken renkleri

körüklenemeyen yaşamın ateşi

sözsüzlüğe müptelâlığı sürdürür, paslanmış dilini

düşer/sin ertelenmiş zaman/dan

yakınınken evvel, ilkbaharın gözleri, gurbettir şimdi

her mevsimden binbir türlü artık

dağınık / toplanmayan bir hurdalıktır elindeki

içinin çölünde tüner çığırtkan akbabalar

kıvrandırıp usandırır

bitirmeden gitmelerin sancısı

her günün ayrı kan kaybederken

kendi hayat suyuyla tazelenen acılar

kocayamaz bir türlü

gözlerini bağlayamazsın

hükmedemezsin bakışlarına

küstürüp yaşam çiçeğini

derinden çizer yüzünü

eylül bu

“dönülmez akşamın ufku”

yeşile döndürmek mümkün mü

safran sarı yapraklarını

ve

gölgendir gezen, hayâl yeşilin içinde...

Hâdiye Kaptan

-(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Türk-İspanyol ortak dilde yayımlanan

Puente-(Köprü) adlı dergide İspanyol'caya çevrilerek yayımlanmıştır.