Sarıdan bir gece

Sarıdan bir elbise giymişti gecede,

Hüzün vardı sanki, en içlerinde,

Birşeyler uçuşurken hep boşlukta,

Çaresizlik! yine tek çözüm sarhoşlukta...

Kadın; boğulmuş hayat gündesinde,

"Aldım nefes, verdim nefes"

Döner sorar; "bu nasıl kafes?"

Akıl almaz! arsız gülmesinde...

Sus kadın sus!

Birşey sorma! yüreğine koş,

Sor kadın sor!

Hiç susma! aşkı sor...

Endişelerin çok, yarına yaşlanmaktan,

Üzüntülerin gelir, dün hep boşlanmaktan,

Gel iste bugün, aşkı çok içten,

Kim bilir? uçurur seni belki sevinçten...

Sev kadın sev!

Birşey sorma! önce kendini sev,

Koş kadın koş!

Hiç durma! sonra aşkına koş...

Gecede hüzün vardı,

Umut aşka sarıldı,

Havaya bir çift yürek asıldı,

Güne, keyfe uyanmak kaldı...

Bak kadın bak!

Birşey sorma! yaşamı hiç düşünme,

Yok kadın yok!

Hiç korkma! hep mutlu gün yok...

(Abba: 6 Eylül 2014. Her gün mutsuz olamazsın, bazen de çook gülersin...)