Sayfa

Sana söyleyemediklerimi bu temiz, beyaz sayfaya yazmak için aldım elime kalemi,

Son yıllarda bana karşı gösterdiğin fedakârlıklar.

Ve son gün beni anlamasanda dinleyişin, anlamak isteyişin, gülüşün için,

Bir nevi borç belki de.

Uzakta da olabileceğini söylemen kulağıma hoş geliyordu her seferinde,

Ve uzaklık bir insanın duygularını etkileyemez mantığına varabiliyordum.

Mesafeler.

Uzun, yorucu, unutturabilecek kadar uzun,

Ve hissedilmeyecek gibi görünen duvarların arasındaki bir yolu anımsatıyordu,

Her yolculuk başlangıcında.

Bu duvarlar beni sıkıştırır düşüncesinin beynimde oluşması ile,

Senin yüzünün önüme gelmesi, varlığını hissetmem,

Genellikle aynı zamana denk düşüyor nedense.

Hatta bu zamanlamaya seninde eklenerek,

O an birşeyler yazman düşündürüyor beni.

O an hep iyi düşünüyorum.

Seni her düşündüğümde.

Sesini duymayışım belki de bu heyecanla yetinmek,

Kaybetmek istemeyişimden.

Seni aramamam bu bekleyişi sevişimden.

Sana söyleyemediklerimi yazmak için aldım elime kalemi,

Ama anladım ki sayfayı temiz ve beyaz bırakmak en iyisi.

...

18.10.2007 16:32 / Muğla

Yorumlarınız için teşekkürler.

Artık herhangi bir sayfaya baktığımda daha net bir görüntü oluşuyor. Her yazıda 'sen'i görüyo..