Saygı, Saygısızlık Etmemek

Her şeyde böyle, olumlu taraf yok.

Mesela saygılı davranmak diye bir şey yok; saygısızlık etmemek var.

Nasıl bir şey saygılı davranmak eğilip bükülüyor musunuz? Değilse söz konusu etmeye ne gerek var.

Böyle yapıldığı zaman insanlar saygılı-saygısız diye ikiye bölünüyor, ayrımcılık oluyor.

Saygı abartılıyor, köleliğe dönüşüyor.

Normal davranışını göstersin.

Olumlu tarafı savunanların derdi itibar, saygılı terbiyeli filan diyecekler çok önemli sanki.

Aynı şekilde mesela “iyi” yok; bir kişi “kötü” değilse “iyi” diyeceğiz.

Ne gereği var hayatı böyle gereksiz kavramlarla dolduruyoruz.

Bana kimse “iyi” demesin; “kötü” olmayım yeter, itibar övgü filan istemiyorum.

Lakin bazı “kutlu yol” meraklıları bunlardan yüce davalar(!) üretiyorlar.

“Saygı” nın heykelini dikiyorlar mesela.

Bana ne, benim böyle kavramlara ihtiyacım yok!

Dergâhta, dernekte, cemde, tekkede, Mekke’de, türbede ne konuşacaklar?

Konuşsunlar sorun değil; hayatın kuralı yapıyorlar işte bu sorun!

Ben saygılı, iyi, merhametli filan olursam kendim olurum, kimseden icazet almaya ihtiyacım yok.

Yanlış yaparsam yakama yapışın ama bana böyle gereksiz şeyleri dayatmayın, saygıdan, iyilikten, dürüstlükten vs. konuşanı dinlemem; bunlar var bende zaten.

İnsanların %90’ı hayatı bırakıp bu masalları dinliyorlar!