Seçici olmalı insan seçici

Hayatımızda bir yerler de hep bir eksik vardır. Kiminin çok parası vardır fakat sevgiye açtır, kiminin parası azdır paraya açtır, kiminin her şeyi vardır ama gene de açtır. Hiç birimiz azla yetinmeyi bilmeyiz. İnsanın geliri ne kadar olursa gideri de o kadar artar. İnsanoğlu hiç bir zaman doymaz. İkili ilişkilere gelince. Çoğumuz yeni birileriyle tanıştığımız da muhakkak duyarız " ben kadına doydum öyle bir sorunum yok" diye bir sohbet geçer. Etrafıma bakınca ben de sürekli rastlarım sohbetler de bu doymak lafına. Hatta çoğu zaman gülerim biraz argo olacak fakat söylemeden edemeyeceğim" ulan herkes doydu da bu aç sayısı neden bu kadar fazla?" derim. Bence çoğu kişi doymamış. Doyan belli ediyor kendini seçici oluyor öyle herkesle bir ilişkiye başlamıyor. Bence de insan seçmeli. Her önüne konanı yememeli, ayıklamalı, kendine yakışanı seçmeli... Muhakkak ki hepimiz ruh güzelliğine önem veriyoruz fakat dışı fark etmez desek de ilk tanıştığımız birinin iç güzelliğine değil fiziki güzelliğine bakarız. İlk hitap yeri dış görünüşüdür. Dış görünüşü güzel olup karakteri bozuk olanlar da var, bizi sevdiğimize pişman edenler, hayata küstürenler, dünyayı zehir edenler. Eskiden derdim ki; Bence insanın kalbi yüzüne yansıyor, yüzü güzel olanın kalbi de güzel oluyor. Ama maalesef ki son zamanlar da öyle değilmiş. Yüzü güzel olan her insanın kalbi güzel olmuyormuş. Kimse insan sarrafıyım demesin yüz çok aldatıyor. Bundan bir yıl önce ben de insan sarrafıyım derdim kendime. Fakat son yıllar da o kadar çok insan tanıdım ki melek yüzlü şeytandılar. Ogün den sonra anladım ki kimse sarraf değil. Sadece hisleri kuvvetli olanlar daha az yanılıyor. Ya da ne bileyim kalp gözü açık olan iyi anlıyor diyelim. Her insan bana göre bir hikayedir kimini severek okursun kimini bilmeyerek... Kimini okumak bile istemez sin ama başlamışsın dır bir kere ya hazmedeceksin sonuna kadar okuyacaksın anlayacaksın iyice ya da sıkılıp bırakacaksın. Ama okumalısın sonuna kadar. Bazen başında sıkılırsın fakat sonlara doğru sürükleyici gelir. Ya da bazılarını severek başlarsın okumaya sonradan sıkıcı gelir, derken bitirmişsin dir kitabı... Acı tatlı bir iz bırakır mutlaka her insan. Önemli olan ders çıkarmak hayattan ve insanlardan. Bence İnsanın kalitesi görüştüğü insanlar dan anlaşılır. Gezdiği, eğlendiği, oturduğu, kalktığı, yerlerden ve çevresinden belli oluyor. Seçici olmalı insanlar, arkadaşını seçmeli, Partnerini iyi seçmeli, Özelliklede partnerini. Can yücelin dediği gibi; Can Yücel'e sormuşlar; Neden hayatında biri yok ? diye. Can Yücel cevap verir; Hani bazen durakta belli bir otobüsü beklersiniz ya on dakika, onbeş dakika, yirmi dakika beklersiniz gelmez. Bu arada başka alternatifler de geçer ama binmezsiniz. Nede olsa "beklemişsinizdir o kadar" boşa gitsin istemezsiniz. Sormayın artık bana.! Herhangi biriyle değil, beklediğime “değecek” olanla devam etmeliyim bu yola!.. Durakta yaşlanmak olsada işin ucunda...  

Harika dır şu CAN YÜCEL bayılıyorum onun edebiyatına. Hep en çok istediğim şeydir hayatta "Bayan CAN YÜCEL" olmak. Allah o günleri gösterir mi bilmiyorum fakat bir çok şiirler yazdım hayata dair. Sevgili değmeli herşeye onu yaşamalısın, sıkılmamalısın yanında hani biran önce gelse de gitse dememelisin. Gelse de gitmese demelisin. Heyecanlanmalısın, duygulanmalısın, özlemeli ve sabrını zorlamalısın yokluğun da. Böyle sevmelisin işte Şiirler yazacak kadar çok sevmelisin.