Seçimler = El yordamı

Seçimler şimdilik gündemin en önemli konusu. 

O zaman demokratik seçimlerin ne olduğunu irdeleyelim. 

Demokrasi kurallarına göre belli yaştaki vatandaşlarımızın oy kullanma hakkı anayasal olarak mevcut. 

Tahsil şartı, bilgi şartı, bir diploma, zeka seviyesi, (akli denge bile) aranmıyor. İsteyen kişi oy kullanıyor. 

İstediğini seçiyor. 

Dağdaki çobanımızda seçme hakkına sahip, üç diplomalı profesörümüz de. 

Oylar eşit ağırlıklı. Herkesin oyu ayn güce sahip. 

Peki partiler adaylarını seçtiler ve vitrine koydular. Biz bu adayların ne olduğunu, zekasını, ahlakını, çalışma gücünü, tahsilini, aile yapısını, hangi derneklere veya cemaate dahil olduğunu biliyormuyuz. Kısmen belki. 

Dağdaki çobanım neyi biliyor. Tarlasıyla uğraşan milyonlarca köylüm neyi biliyor. Sadece bildikleri televizyonlarda duydukları parti sloganları, mitinglerde duydukları laflar, köy muhtarının işne geldiği yaptığı yorumlar. 

Zaten, canım köylüm, canım çobanım neye oy verdiğini bilse, yolsuz, okulsuz, elektriksiz , sağlık ocaksız kalır mıydı bunca senedir. Benim bildiğim 60 yıldır aynı terane. Daha fazlasını bilemiyorum. 

Milletin efendisi köylüdür ama en yoksul da köylüdür. Nasıl efendilik ben anlayamadım:)). 

Hadi köylümüzü bir tarafa bıraktık. 

Şehirlerimizde durum nasıl? Oralarda da durum aynı. Futbol takımı tutar gibi parti tutuyoruz ve oyumuzu veriyoruz. Babamız, anamız kime oy verdiyse biz de gidip ona oy veriyoruz. 

Aklımızı, mantığımızı kullanıyor muyuz? 

Asla. Ya dediğim gibi, takım taraftarı gibi, ya da şahsi menfaatimiz olan partiye oy veriyoruz. 

Parti programlarını önüne alıp inceleyen kaç vatandaşımız var acaba? 

Ya da adayları inceleyen, nedir nasıldır diye araştırma yapan aydınımız kaç tanedir? 

O kadar komiktir ki, millet birbirine soruyor kime oy vereceksin diye. Zira ne yapacağını bilmiyor. 

İşte bunun adı bana göre " el yordamı ile demokrasi, el yordamı ile seçimdir ".