- Kategori
- Şiir
Şefkat

Aman da aman! Amanda aman!
Oyy oyy oyyy.. Ooyyy da oyyy!
Gözlerinde yaş mı var senin?
Çok bilmiş ukala,
Çöl kartalı, ruhsuz bedevi... Buz adam!
Radyodaki eski bir nakarata mı bunlar?
Yoksa toz mu kaçtı gözlerine... Hemde denizden?
Verilen bir omza, bir tatlı gülüşe...
Başının okşanmasına, çocuk gibi...
Telefondaki sesin tınısına..
İki göz, iki çeşme...
Aman da aman, aman da aman!
Oyy oyy, oyyy da oyyy..
Erimesi mi bu buzun, deniz olması mı?
Çeliğin Kırılması mı?
Çalkalanıyorsun Akdeniz gibi artık..
Alt üst oluyorsun.. Yaşlılık mı bunlar, ne dersin?
Hiç kimseyi sevdin sen…
Şimdi herkes mi oldu sevdiğin?