Şehrimi özledim..

Şehrimi özledim.. Boğazın derin sularına bakıp iç geçirmeyi, atlayıp da derinliklerde kaybolma hayallerimi özledim.. Yine deniz kenarın da salaş bir çay bahçesinde kendime sıcak bir çay söyleyip çıtır çıtır simidimi koparıp yemeyi.. Simidimi çayıma batırıp içine dökülen susam tanelerini tek tek kaşığımla alıp yemeyi özledim.. Yağmurdan sonra çıkan gökkuşağının altından geçeceğim günü hayal etmeyi, keşmekeş kalabalığa karışıp kalabalığın beni götürdüğü yere gitmeyi özledim..

İnsanların sessiz çığlıklarını duyabilme ihtimalini, işportacıların naralarını, vapurun insanı yerinden oynatan düdüğünü özledim.. Kızkulesine her baktığımda duyduğum efsanelerin gerçekliğine inanmayı özledim.. Uyumayı özledim .. Kayalara çarpan dalga seslerinin ninni melodisiyle.. Yosun kokusunu içime çekmeyi..

Şehrimi özledim.. Karmaşık insanların arasından sıyrılıp, bulmaya çalıştığım kuytu köşelerimi özledim..