Şeker pembesi...

Hayatınızdaki karışıklığa bakıp iç çekiyorsunuzdur belki şimdi, çaresizlik ve çözümsüzlüğün iri gözleriyle karşı karşıya olabilirsiniz, siyah beyaza dönmüştür hikayenizdeki renkler yada nedensiz bir hüzün esir almış olabilir kalbinizi…

Kısa bir hikaye; tekrarı, dönüşü, yenisi olmayan. Günahı sevabıyla, yanlışı doğrusuyla, varıyla yoğuyla yalnızca size ait olan… Hepsi bu… Bu kadar…

Mevsim değişiyor artık ağır adımlarla ve dert edindiğimiz, tasalandığımız, uykularımızı kaçıran, başaramadığımız, onaramadığımız, iyileştiremediğimiz şeylere aldırmadan… Hayat akıyor hiçbirimizi umursamadan…

Bir yerlerden başlamalı…

• Tamiri mümkün olmayanları kurcalamaktan vazgeçmeli…
• Bugünü kötüleştiren, çirkinleştiren, renklerini solduranlardan da vazgeçmeli. Eksiltmeli hikayedeki kişileri… Bundan da suçluluk duymamalı…
• Atılacaklarla saklanacaklar ayıklanmalı artık…
• Yeni bir roman okumaya başlamalı ve o dünyada kaybolmalı…
• Şiirlere sığınmalı…
• Yeni öyküler yazmaya başlamalı…
• Kalkıp ocağa çay koymalı sonra balkonda oturup sokakta oynayan çocukları, yürüyen insanları, akıp giden hayatı seyretmeli…
• Fotoğraflara bakmalı yada çıkıp sokağa fotoğraflar çekmeli…
• Yeni bir şeylere heves etmeli; yeni bir dil, yeni yerler görmek, yeni bir şeyler öğrenmek…
• Mutfakta vakit geçirmeli; Un kurabiyesi yanına peynirli poğaça bir de patates salatası yapmalı… yeni bir tarif bulunabilirse o da denenebilir…
• Bir film izlemeli yada sevilen eski filmi tekrar izlemeli…

İç ferahlatacak bir şeyler bulmalı ve boyamalı hayatı şeker pembesine…