- Kategori
- Şiir
Sen benim kâinatımdın...
Dillendirilmiş hiç bir sitem içimdeki sızıyı anlatamazdı...
O yüzden susalım yürek. Susalım ve hiç konuşmayalım. Öyle ölümüne susalım ki bu gelmiş geçmiş en şiddetli sitem olsun. Bir yerde birileri susuyorsa, orda sitem vardır hüzün vardır aşk vardır.
Anladım, yaşayarak anladım ki, en büyük acılar hiç dillendirilmemiş olanlardır.
Acı ne kadar fazla ise o denli tutulur diller.
...
Peki biz karşılıksız sevenlere ne olacak?
Biz içlerinde gizli bahçeleri ve hazineleri olanlara?
Peki biz susanlara ne olacak?
Anladım, yaşayarak anladım ki; bu dünyada bu sevmelerin karşılığı yok.
Sevmelerin karşılığı var.
Ama "bu sevmelerin" yok.
Bunca güzellik bu dünyaya ait değil çünkü.
Biz ezelden kalbimize mıhlanmış bir yükü dünya ömründen sırtımızda taşıyarak geçirmenin yorgunluğu ile mahzunuz.
Biz, karşılığı bu dünyada aramayanlarız.
...
Ben sende hiçlik ve boşluk...
Ben sende anısıyla bir ufak vicdan azabı...
Ben sende görüldüğü anlarda hatırlanan bir rüyaydım...
Ben senin dünyanda çok ufağım ama,
Sen benim kâinatımdın...
Yüreğinde yalnız beni bulacağın günde,
Yeniden kavuşana kadar,
Elveda canım...