- Kategori
- Şiir
Sen oldum olası

Sen Oldum Olası
Yüreğimin ıslıkları seni ad etmişti dilime
Yıllar öncesinin gerçeğiydin unutulmayan.
Sen doğan günlerimin habercisi
Seninle yoğrulandı
Bitmeyen gecelerimin
Ay yüzün tebessümlü incisi.
Sen dudak kıvrımlarımın fevkinde bir gamze gülü
Kanat dokunuşu nezdinin
Fısıltısında ki öz sesi.
Masalsıydın atiye yol almışlığımın
Sen ikliminin telaşında ki
Yolunu şaşıran martı g/özlü sevgili.
Bazen meraklı bir çocuk
Bazense tutkulu takiplerin de ki
Can yakınlığı soluğum, m/artım.
Kirpiklerimi birbirlerine
Bir türlü kavuşturamadığım
Sen oldum olası
Müdavi çığlığım,iç sesim, sessizliğim.
T/anım kızıl şafak atarken
Bülbül buğusu gönlüm
Bir hicazın sessiz semaisinde
Bitimsiz sen döngülerinde aşkı mubahım.
Ne diyeyim
Bırak çağıldasın o halde
Gönle düşen güz siteminin
Ağır aksak nağmeleri yar serenatlarımda.
Yine sana yansın göz bebeklerim
Deli dolu akacaksa da
Varsın aksın can tanesi
Menevişli duygularım
mum kokulu tenimin yar avazında.
Şifa niyetine
Sine merhemini
Sevda sızılarıma gönder
Demeden hissettiğimi bil yeter!
'Ihlamurlar çiçek açtığı zaman'
Beni bekle, geleceğim diyorken!
Gönül akmışsa bir fiil
Kırma gönül oyunundan uzak!
O 'rahvan' atlar daha bir yavaş olsalar bile
Hala beklemedeyim sevgili.
Bazen gecelerin mavisinde
Bazen terennümün her bir melodisinde
Bazen de yedi yirmi dört mesai nöbetlerinde.
Düşlerimi de sayarsak
Sen, yani bende ki ben!
Gelmeyen vakitleri
Devrilen takvimleri saydıranım değil misin?
Kokun burnumun ucunda
Közde yâre çıngısı her bir olgum
Sen oldum olası
Benim genizde ki bitimsiz kokum.
Derin aldığım nefesim
Aldığımdaysa
Kıyıpta bir türlü veremediğim.