Sen

Bir kuş uçtu gönlümde kıştan bahara. Soğuk, yalnız ve karanlıktan sımsıcak güneşe, çiçek kokularına , yeşil çimenlere , papatyalara.

Silip attım yağmurun camlara vuran izlerini, fırtınanın sürüklediği tozu toprağı aldım ruhumun üzerinden. Silkelendim ve doğruldum oturduğum yerden. Ağırlık yapan ne varsa yüreğime çıkarıp attım hepsini üzerimden tek tek.

Şimdi daha çok hissediyorum güneşi.Daha çok tenime değiyor şimdi.Sıcaklığı hissederken ruhumda en derinlerde, doğanın canlanışını izliyorum. Rengarenk lalelere takılıp gidiyor gözlerim. Narin bedenleriyle salınırken rüzgarda, renk cümbüşüyle hayata dimdik durarak katılıyorlar.

seni görüyor gözlerim uzaklarda. Gülüşün, gözlerinin parlaklığı kamaştırıyor gözlerimi. Çok zamanlardır hissetmedi kalbim böyle kıpırdanışı. Sana dokunmak istiyor ellerim. Yüzüne, gözlerine değmek istiyor gözlerim ışığında kaybolmak istercesine.

Bir ırmak gibi sana akmak, seninle sakinleşmek istiyor delice çarpan yüreğim. Elele, gözgöze geleceğe yürümek istiyorum seninle ıssızda, kalabalıkta.

Bir kor misali yanarken hasretinle, sana kavuşmak düşüncesi su serpiyor yüreğime. Mutlulukları alıp koyuyorum avuçlarıma, sımsıkı tutuyorum parmaklarımın arasından akıp gitmesin diye. Seni, sensizlikte öğrenirken daha çok istiyorum sana ulaşabilmeyi, senin yanında kalabilmeyi.

Seninle, yeni bir yarına başlarken kara bulutlar olmasın istiyorum gökyüzünde, yağmurlar yağmasın istiyorum bir daha yüreğime. Seninle mutluluğa açılan kapılarım sonsuzlukta kaybolsun istiyorum. Kilitsiz, şifresiz, Sonu görünmeyen uçsuz bucaksız bir gökkuşağı gibi seninle olmak istiyorum.

Sen, varlığın anlamı, yokluğun sonu olmalısın.Sen gönlüme eş, yoldaş olmalısın.Yüreğimle sana yürürken sen yalnız benim olmalı ve bana kalmalısın.

Mutluluğun gülen yüzü, umudun neşesi, varlığımın adresi sen olmalısın.