Sence özlemez miyim?

Şu kalbimde duruyor, pembe gülün dikeni,

Bir kulak ver az dinle, bu hasreti çekeni…

Ömrümün her sayfası, hüzün olmuş kökeni,

Canımdan can olmuşken, söyle özlemez miyim?

Ruhumdaki bu sevgi, asır geçse aşınmaz,

Sürüklenip boşlukta, başka kalbe taşınmaz,

Hep tutkuyla bağlıyken, hiç sevmekten usanmaz,

Duygularım senettir, candan özlemez miyim?

Işık dolu yüreğim, yanıyordur fenerler,

Tüm melekler birleşip, yeryüzüne inerler,

Cihannüma köşkünden beyaz ata binerler,

Manzarayı görüp de, yanıp özlemez miyim?

Yüreklerden geçiyor, tüm aşkların çözümü,

Seferberdir şu dünyam, inanırsan sözümü,

Ellerini tutarken, tanır isen özümü,

Sen bu ruhu kaplarken, her an özlemez miyim?

Bunca zaman direten, inatçı bir gururken,

Hasretinle karşımda, çok masumca dururken,

Kurşunsuz silahınla, tam alnımdan vururken,

Hapsetmişim zamanı, ben hiç özlemez miyim?

Seviyorum demektir, her sevdanın temeli,

Sevda dolu yürekle, ‘’ben aşığım’’ demeli…

Birbirine sevenin, kavuşmaktır emeli,

Her şeyimi bırakıp, seni özlemez miyim?

Bulutsuzdur duygular, gözyaşlarım dökülür,

Hasretinle yaşarken, kalp yerinden sökülür,

Cansız kalan bedenin, gök kubbesi bükülür,

Üç okyanus öte de, sence özlemez miyim?

H.Hakan KURTARAN

27.06.2013-Denizli