Senede birgün

Bulutların arkasına saklanan bir güneş gibi uzak ama bir o kadar da gördüğüm de içimi ısıtacağından emin olduğum düş gibisin şimdilerde.Aramak, konuşmak, sesini duymakta yetmez ki bazen.

Gözlerine bakmadan, sen burda olmadan seninle olabilmekmiş seni sevmek.

Görüyorum ki öğrenmişim uzun yolların ayrılığıyla başa çıkmayı.Kabullenmişim her gidişinin arkasında kalan bu  yitikliği ve yabancılaşmayı.

Her bulduğumda kaybettiğim için hatta buluşlarım bile an gibi kısa sürdüğü için, her zaman özlenen olduğun için özelsin.

 Bir seneye bir anı sığdırmak telaşıydı başımıza gelen. Ve bu hep böyle devam etti bizde.

 Bir mevsimin son günleri olduk seninle.

Yaz ayları saydıkça çoğalan, kışlar ise geçsin istedikçe büyüyen bir ayrılık sebebi oldu hep ikimize.

Anladım ki aşk yollar uzadıkça yürekleri yakınlaştırırmış.

El ele diz dize oturmak değil de, sen varmışsın gibi seninle yaşamayı başarmakmış.

Bir sabah uyandığında başka bir şehrin başka bir sabahında olan seni ve gözlerini dün gibi anımsamakmış.

Ve aşk öyle birşeymiş ki, her karşılaşmada sanki  dün beraberceymişcesine yabancılamamakmış.

Şimdi biz yine uzağız işte.

Beklentilerimiz, özlemlerimiz aylara bölünmüş giderileceği günü beklemekte.

Ne yağmur siliyor ayak izlerini, ne rüzgarlar dağıtıyor bıraktığın kokunu bu şehirde.

Ve yan yana yürütülemeyen aşklara inat seneleri deviriyoruz biz bu şekilde.

Kulağımda aynı şarkı, dilimde aynı sözler yine.

Beklerim yolunu aylar, günlerce nameleri tanıdık bize.

Bu şarkıda bize ait tek şey işte

Seni ve beni, biz olmamızı bekleyen bu şehirde

Yeter ki gel bana, senede bir gün diye

Seni arar gözlerim bu hasretin henüz ilk mevsimlerinde

http://www.youtube.com/watch?v=yvg6iHpt5C4