Seni Çocuktan saymadılar...

Ankara
Aralık ayı
Aralığın 13. günü
Ve yürekleri donduran bir soğuk
Ah be çocuğum daha yaşın 17...

Doğmakta, ölmekte insanlar için ama sen daha ne yaşadın ki?
Arkadaşların o gün kartopu oynarken, kardan adam yapıp elleri donarken, senin yaşama hakkını seni sevenlerin de yüreklerini dondurdular!
Öylesine çabuk gittin ölüme
Öylesine çabuk gönderildin ölüme...
Bu zayıf bedeninden mi korktular?
Bu masum kara gözlerinden mi ürktüler?
Bu incecik boynunla mı baş edemediler?

Anacığının dizinde yatıp saçlarının okşanılası yaşındaydın...
Sakalların çıksın diye gizli gizli günde 3 kez yüzünü traş etme yaşındaydın...
İlk kez sevdalanıp Kuğulu'da elini sevgilinin eline değdirme yaşındaydın...
Mahallenin toprak arsasında top koşturup penaltıydı değildi diye arkadaşlarınla kavga etme yaşındaydın...
Sınıfın kızlarını koruyup, gizliden sıra altından kopya çekip, teneffüste tuvalette iki fırt sigara çekip, hocalara dayılanıp sonrada okul koridorlarında 'büyüdüm ben ya ' diye hava atma yaşındaydın...
Yalnızken karanlıktan, köpeklerden, gölgelerden korkup ' KORKMUYORUM'
Soğuktan donsan da ' ÜŞÜMÜYORUM'
Canının acısından dudaklarını kanatsan da ' ACIMIYOR' deme yaşındaydın...
Sevdiğin artistleri, ağabeylerini taklit etme yaşındaydın...

Yani büyüme çağındaydın
Büyük değildin ki! Hele öldürülme yaşında hiç değil!

Ah be çocuğum...
Seni çocuktan saymadılar,
Seni evlattan saymadılar,
Seni kardeşten saymadılar...
Yani seni SAYMADILAR!
Ama ben seni SAYIYORUM...

Ve
Her sene saygıyla, acıyla öldürülen bütün çocuklar adına seni anıyorum...
Artık ana olan yanımla, yıllardır seni öpemeyen koklayamayan anan için her yıl 13 Aralık'da delikanlımı öperken ' bu da ERDAL için olsun' diyorum...
Ah be çocuğum!

Sevtap Özkahraman