Seni Karalamak

Aslında sana değil bu yazı.

Seninle ilgili olmayan bir yazı yazabilme çabası,

Sadece sen başlıklı bir yazı değil de,

"Sensizlik" i de yazıp yazmayacağımın kontrolü.

Zor bir durum,

Önceden bir yazı yazmak için gözlerine bakmak yeterdi,

Önceden sesini duymak yeterdi,

Rüzgardan bahsetmek için saçlarının oynaması,

Bir aşktan bahsetmek için sesini duymak yeterdi.

Cümlelerin başına sen koyup devamını getirmek o kadar kolaydı ki.

Ama yok.

Artık yok.

Sen yoksun yazılarda.

Madem ki yalanmış içinde 'Seni Seviyorum' geçen bütün cümleler.

Madem ki gözlerin beklemeyi göze alamayacağından kaçıyomuş hep yükseklere.

Madem ki beklememişsin.

Madem ki bekleyememişsin.

Yazı yok sana.

Kendime var sadece,

Söz verdim kendime,

'Sen'i bir daha kaleme almayacağım diye.

Ama ne yaptım?

Beyaz sayfaya baktım baktım ve inadına kocaman harflerle seni yazdım.

Üstünü karaladım.

Sildim.

Sanaydı bu yazım.

Ayrılıktı bu.

Biliyordum.

Beyaz sayfanın üzerinde duran.

...

29.03.2008 22:09 / Muğla

Yorumlarınız için teşekkürler.

Artık herhangi bir sayfaya baktığımda daha net bir görüntü oluşuyor. Her yazıda 'sen'i görüyo..