- Kategori
- Şiir
Seni seviyorum...
Hayatın zorlandığı ayaklar
Adımlar atmışlar geleceğe
Yürümekli, ağrımaklı
Fakat dinç ve genç bir zeka
Yaşanmalıydı dünya adına
Aslını sorarsan hepsi
Bir poker oyunuydu
Sağlam kalamadı kimse ayakta
Sevgilimin göğsüne sıkıştırdığım paralar
Bir bir yitti gitti, geleceğine
Dokunmaksızın yaşadığım aşkımı
Bulamaz isem şayet sırtımda
Hissetmez isem yükünü tüm baskınlığıyla
Ne yapıp edip kurtulmak üzere
Bir yalan uydururdum kendime
Aşk işte böyle yorucu
Zamansız ve amansız
Apansızın girdi gönlüme
Düşmüyor peşimden
Oysa ben yorgunum
Zamanla akladığım beyaz sakalım
Tecrübemle taranmış düzgün
Yakışıklı mıydım oysa ben
Belki de
Gördüklerim bile bir ayna aksiydi
yoksa gerçek değil
Açtır gönlüm yemeğine aşkın
Fırsattır kolladığım ama kaçtı
Yıllar yılı bir yerde saklıydı
ama bulamadım ben artık berduş
Sızılar içinde kıvranıyorum sonsuzluğun
Bir kısmı içimdedir belki
Ama herşey kelamsa eğer
Ne kalemimin açar ucu kayıp
Ne düzgündür yazım
Berbat
Belki de budur alın yazım
Sözlerle kıvrandım bin yıldır
Ki inanmak şahidimdir
Ama koca bir aslan yalanı
Ne demekse
bulamadim bir türlü doğru sözcükleri
Bugünu bitirdim artık
Yarınla hesaplaşmam bakiye güne
Ama aşkım sadece sana
Kavga etmem diye söz verdim
Kendi kendime
Ve dedim ki
Seni seviyorum
seni seviyorum
Ve seni seviyorum...
By Eric Van Buyten