Seni sevmek en büyük yalanım...

Son günlerde en çok dinlediğim kişi oldu Bedirhan Gökçe. Belkide içinde bulunduğum duygusal durumum yüzünden. Dinledikçe, dinleyesim geliyor. Hüzünleniyorum, hüzünlenmek istiyorum belkide.

Seni sevmek için, ne kadar sebep varsa içimde
İşte seni sevmemek içinde öyle
Seni sevmek için ne kadar söz varsa dilimde
Seni yermek için, sana ermek için yok işte
Bir yalan uyduruyorum ben kendimce
Kendime umutsuzluk, sana umut
Yollarıma çaresizlik düşmüş eşkiya
Ben sana zehir zembelek bir suskunluğum
Ben sana gözlerinden vurulmuşum
Sana açılan kapıların, üzerime kapanan sesinde
Ben seni değil, kendimi unutmuşum
Yaralarımın kanayan damarlarına
Uykusuz gecelerimden kör sokaklar sürümüşüm
Ne mutlu bana, ne mutlu
En çok bir yıldız kayıyor biliyormusun?
Bir dilek tutuyorum işte, ellerin oluyor, tutunuyorum sana
Soluksuz bir sokak lambası altında, şubata müebbet gözlerimi sunuyorum sana
Anlasana, anlasana...

Seni sevmek için, ne kadar sebep varsa
İşte o kadar yalan uyduruyorum kendime
O kadar yalan kime ne?

Kendime yalanlarla tutunuyorsam kime ne?
Kendimi sende unutuyorsam kime ne?
Sen de uyuyup sende uyanıyorsam...
Sen sakın gecesiz uykularımda üşüme
Ben üşüyorsam kime ne?

BEDİRHAN GÖKÇE

Seni sevmek en büyük yalanım oldu belki de kendime, senisizliğe cesaret edebilseydim çoktan vazgeçerdim. Şimdi halime bakıyorum da, benden bana kalan sadece cebimdeki eskimiş mutluluklarım olmuş.
Keşke sevmeler tek taraflı olmasa, belkide bu kadar acı verici olmaz aşk denen bu dert.
Ben yine sensiz gecelerimde üşüyorum,
Ben yine kendimi sende unutuyorum,
Ben yine sende uyuyup, sende uyanıyorum,
Ben yine kendimi senin düşünde kanatıyorum.

Bir dilek tutuyorum ve şimdi de
Gönlüme tekrar kayan yıldızım sen ol diye, sen ol diye......

AMETİST