Senin peşinde

Güz göçtü yavrucuğum;

“Bırak artık herşeyi..” demenin kolayı var.

Ama, olmuyor..

İçimde tuttuğum bir ılık nefessin..

Bilir misin ?

“AVUÇLARIMDA HÂLÂ SICAKLIĞIN VAR..”

“Bitmesin” dediğin o günün ötesinde

Taptaze bir ümit ve özlemle doluyduk.

Türküler yükleyip ıtırlara, bıraktık denizlere,

Çiçeksi, ıslak öpüşlere koyulduk..

Hatırlar mısın neydi mevsim?

“ BİR BAHAR AKŞAMI RASTLADIM SİZE..”

Geceler kapkara, gölgeler bile yok artık..

Sular uyumuş; kuşlarda mı susacak?

Bu ne sessizlik?

Hep sisli mi olacak sabahlarım?

O ürpertilerim….

“ SENSİZ GEÇECEK HER GECENİN SABAHI OLMAYACAK SANIRIM..”

Güz göçtü yavrucuğum..

Asmada kuruyan bir salkım gibiyim.

Sararmış yapraklara yazılmış sanki adın.

Dilimde özleminin acılığı;

Ama unutma ki:

“TADI YOK SENSİZ GEÇEN NE BAHARIN NE YAZIN..

” Su veren pınarıydın ruhumdaki sevginin;

Ağlayan gözlerimle sana geri versem de,

Bitmiyor, sönmüyor yangını gönlümün.

Ama; gel gör ki:

“GÖNÜL HARARETİ SÖNMEZ ŞARAB-I KEVSERLE..”

Özledim şimdiden, gölgen uzaklaşmadan..

Yağı kalmamış bir kandil gibi sönsem..

Olur mu vedâlaşmak hiç, kucaklaşmadan..?

Ama; bir değil, beş değil;

“ SEVDA YARATAN GÖZLERİNİ HER ZAMAN ÖPSEM ..”

NEVÂ’YI, RAST’I UNUTTUK; HÜZZÂM’A DÜŞTÜK HEP;

TÎZ BİR PERDENİN ÇIĞLIĞI İLE UYANDIK HEP;

YORGUN BİR AT ÇATLAMASINDA GÖNLÜM,

BİZDİK HEP SEVEN, AŞKA TAPAN BİZDİK HEP..

Güz göçtü yavrucuğum..

Kış geldi…

Saatlerde, onikiye çeyrek var..

Ama, olsun..

Son şarkıya, yine de vakit var.

Bir geniş açının ta ucuna yazılmış gibi adım…

Uğultular geliyor kulaklarıma,

Derinden..

Bir kısık at kişnemesi gibi,

Derinden, derinden…

Yarım kalan özlemlerim olacak..

Kav gibi kuruyup kalan.

Bir göktaşı ile tutuşacak..

O zaman, bir isyan topu olacağım…

Çekip gitmeyi HAKETMİYORUM…

Öyle adam değilim, böylesine kaçacak..

Bir isyan kopuyor.!!

İsyânım var!!!.

Ne kadar uğraşsa da, boşuna çabası :

“ÖMRÜM SENİ SEVMEKLE NİHAYET BULACAK…!!”

3 Ocak 2003- Bartın