Seninle ben

Seninle ben, düşünde darı gören

tavuklar gibi sevda açı,

seninle ben, fırtınalar üstüne

ahmak ıslatan yağmur yoldaşı,

gökyüzünde ebemkuşağıyım…

Seninle ben, ulu bir çınar ağacı,

isyankar düşler köyünde kavalcı,

mavi düşler ormanının ebemgümeci,

seninle ben, rotasından çıkmış,

pusulası yitik reissiz bir geminin,

sergüzeşti, dalga sesiyim…

Seninle ben, kar kış kıyamet,

kapalı yollara güneş, yarına tutku,

en densiz kumarbazda umudun kozu,

sevdanın ırgatı, alın terinde ki tuzu,

seninle ben, umut düşlerinde zirve,

salkım saçak böğürtlen dikeni,

uykusuz bir serseriyim…

Seninle ben, serseri mayın tarlası,

Seninle ben, düşlerin hülyası,

Seninle ben, pembe düşler aynası,

Seninle ben, Mecnun ve Leyla’sı…

Seninle ben, sensizliği yaşayan,

sessizliğe inat kavgaların neferi,

aymaz direnişlerin bitimsiz seferi,

seninle ben, yeryüzünde toz bulut,

fakir fukara sofrasının tok umudu,

karakış acımasızlığına korkusuz,

sevdaların ölümcül, kardeleniyim…

Seninle ben, acıklı bir filmde,

“gitti de gelmedi canım, buna ne çare”

türküsüne vurgun çığırtkan kuşu,

seninle ben, içilmeyen sigara dumanı,

nikotin sürgünü, katran bulaşığı,

çalındıkça kapıları ardınca açan,

gülenle gülmeyip, ağlayanla ağlayan,

sanki çölde vaha, heybetli çağlayanım…

Seninle ben, tüm şarkı ve türkülerin,

hem bestecisi, hem de güftecisiyim…

Seninle ben, okunmuş tüm arabesklerinse,

“çek bir Adana” farkıyla, damak tadıyım…

Seninle ben, umutların son hız treni,

Seninle ben, sevdaya hizmete gideni,

Seninle ben, kadir kıymet bilmeyen,

Seninle ben, bir-iki-penpeli,

Seninle ben, kulaklarımız küpeli…

Seninle ben, “Hiç Kimsenin Yeri Meyhanesi”nin,

içmeden bezgin ayyaşı, serseri sarhoşu,

“bir gülü sevdim, bir seni sevdim”

şarkısının görüntüsüz klip yönetmeni,

“birgün elbet, ölmezsek görüşürüz” filminin,

Kör ama hisleri dolu izleyicisiyim…

Seninle ben, sanki safariye çıkmış,

dinginsiz bir fırtınanın koşum atı,

en kahraman hayal dünyasının tadı,

bıkmaz usanmaz lodosun deniz dalgası,

seninle ben, derler ya elinin artığı,

kestanesiz kebap, gelmez mektupların,

şark çıbanı vurmuş yüz sancısı,

kervan geçmez yurtların hancısıyım…

Seninle ben, bir mevsimlik sevilerin,

ötelenmişliğinde yardımcı oyuncu,

davulun en hisli tokmakçısı,

zurnanın uzun perdeden soluğu,

seninle ben, avcıda gez göz arpacık,

ötmeyi öğrenememiş sevda kuşu,

yoksunluğun biteni, aşkın sonucuyum…

Seninle ben, uyku nöbetlerinin neferi,

kadir kıymet ilişkilerinden ötelenmiş,

“al tut ellerimi bebek, okşa biraz” diyen,

şarkılara döl almış sevdaların hasretiyim…

Seninle ben, bir bakanın bir daha bakmadığı,

bir yakanın ateşle yakmadığı,

ölüp ölüp her gecenin ardı sıra,

sabah olup da, doğup dirildiğiyim…

Seninle ben, yoksunluğu bilmeyen,

Seninle ben, şehvetin isyankarı,

Seninle ben, incir cücüğü sevdalısı,

Seninle ben, gebe bir kadında aşermesiyim…

Seninle ben, derler ya deli deli küpeli,

“nar tanem, nur tanem, bir tanem” güzeli,

papatyalar arasında gelincik tekili,

sarılar beyazlar, allar arasında,

bir gülün tadı, penpe olsun adıyım…

Seninle ben, nar çiçeğinin kokusu,

sevgililer durağının son iki yolcusu,

pembe gülün bir tanesiyim…

Seninle ben, sessizliğimde sensizliği,

öğrenmenin sürekli öğrenicisiyim…

Seninle ben, acıların varsıllığında,

mutların habercisiyim….

Seninle ben, kapıları kilitli yerlerin,

gün hırsızı, gece bekçisiyim…

Seninle ben, gökte kutup yıldızı,

Sarmaş dolaş sarmaşık,

Bir dilim ekmek,

Bir yudum su,

Biraz gülümseyiş,

Sevdaların arsızıyım…

Seninle ben, benciliğin sencili,

karanfili, tarçını, zencefiliyim….

Seninle ben, kıyısında denizin,

sarılı yeşilli, allı mavili değil,

pembe bir kum tanesiyim…

Seninle ben, tüm sevda çocuklarının,

kiminin babası, kiminin annesiyim…

Seninle ben, balık ve rokayım…

Seninle ben, kadehteki duble rakıyım…

Seninle ben, penpe elma şekerim,

Seninle ben, İzmir, Ankara, Mersin’im,

Seninle ben, İstanbul’um,

Seninle ben, İstanbul’un, Çiçek Pasajı” yım…

Öner SAMANLI

14.03.2010