- Kategori
- Şiir
Senizli Zeytin

Umut eker/serer yüreğini taşlı/saylı toprağa…
Sinek çatlatan sıcağı, kuraklığın pençesi
Yalım yalbır yanar, yarık yarıklanır..!
Yarınlanmaz yağlı yaşam…
Benek benek yaraları(n).., dal/elleriyle ağladı(n)*
Asit yağmurunda ıslandı kır kırışık yüzü(n)
Yalınkat yapraklı ruhu(n) salkım saçak(tı)…
Pıyrım pıyrım döküldü… Soyundu/utandı(n)…
Sonbaharı kış kışlayamadı kış/yağmur
Güz günü gibiydi(n), hiç kış yaşamadı(n)
Uğul uğul uğuldadı(n)/ağladı(n)
Cemre(si) şaştı, (stresten) aklı(n) karıştı…
Nisan da çiçek bozuğuydu yüzü(n)..!
Safran sarısı çiçekleri(n) ekildi yarıklara..!
Bitimsiz yolun meyvesi, yok yoksul sofrası
Ay aydınlık gülümsetir semavi sultan.
Hafif/senizli, sen olmasa(n)..,
Cehennem odunluğu(ydu) Çukurova..!
Deliğe/boğaza akar cıvıyan bellek
Nasıl havalanır(dı) ruh/yüreği(r)?..
Budana budana yürür yaşam ağacı(n)
**(Kaval(ı)cının yalanı pişirdiği/şişirdiği gibi şişirir rüzgâr)
Suyu görse(n), efil efil efilder/fingirder…
Güvercinle zeytin huzurun iki kanadı/simgesi
Yaratan’ın zeytin vergisi…
**((Siyasetin dili/ağzı asi(t) kuyusu
Cepçi siyasette arama barışı!..
Ladesleşmese(n) cumhurluğunu yitiren senizlinin üstünden ağacak!
İşi kendiliğinden yürüyen siyaset/din sınıfı
..Sevseydi(n).., çağa göre yorumlardı(n) Kuran’ı
Kan gölüne gömülmezdi İslam/çölleşen bellek!..))
Yürek yolcusunun merhamet suyu
Yaşam eğrisinin (kozmik) ışığı
Huyunla huylanır/kutsanır
Arı sili Yun-us’lan(ır)..!
Ruhun gözü iki zeytin…
Dal/(s)alkımından kuşların havalandığı ‘Zeytin
Gözlüm sana meylim nedendir’ şarkısı dilinde
Vurulmaya çıkmış yüreği(r) göğü(n)/göğsünde!
Vuruldukça hav(v)alanır/elma yedikçe türkülenir…
Zeytinleşme, göketeğine yelken açma (v)akti
Kırışığı(n) açılır/saçılır mor güngülüler
Ilık ıslak dudaklar konar/kalkar
Kanat vurur öpüş öpüş dudağın gamzesi…
Zeytinyağlı yedikçe (y)ekinir derine düşen yüreği(r)
Tekmelemez/teklemez zeytindaş vatandaş…
- İsteyen parantezi görmeden okur.
- Şiirliği/dini kirleten siyasi dizeleri şiirden sayma(ya bilirsin.)
Ali Akdemir
08. 06. 14
Çukurova