Sensizliğimi seninle yeneceğim...

Sensizliğimi seninle yeneceğim...


Seni, seninle bile yaşamak imkansızken


Ben seni, seninle yeneceğim.


Sevgini yavaş yavaş azaltırken gönlümde,


Gülerek bakacağım, sana çaktırmadan gözlerine.


Acıda çekmeyecek yorgun gönlüm...


İnan, sen olmadan da gülmeyi öğreneceğim.


Sevgisiz yaşanacağını kanıtlayacağım tüm dünyaya...


Ve ;


Kilitleyeceğim kendimi sahte aşklara.


Senin alternatifin gene sen olacaksın.


Seni severken senden nasıl soğuduğumu hissetmeyeceksin,


Boşalmış bir rakı şişesi son kez anımsatacak seni,


Ayıldığımda; sanki hiç yaşamamış olacağım geçmişi.


Seni aramalarımda azalacak , duymayacaksın beni,


Seni görmedende geçirebileceğim günlerimi.


Ama...


Yavaş yavaş , üzmeden , yıpratmadan kendimi.


Bir gün gelecek gözlerin bir şey ifade etmeyecek bana,


Sıradan biri olacaksın tıpkı yabancı insanlar gibi.


Seni senden dilenmeden , gururla dolaşacağım.


Başka dostlarla gülerken her hangi bir mekanda...


Sende orada olacaksın, belki yandaki masada,


Fakat bir zamanlar tapılan kadın olarak değil,


Sıradan, rastgele bir varlıkça.


Sen beni değil, ben göreceğim seni yasta.

Anlayacağın, senide unutacağım...


Seni sana rağmen, seninle yaşarken unutacağım.