Sensizlik

Sen kendinden bahsederken bana...

Beni seni değil sensizliği dinliyordum...

Sensiz olmanın acısını yaşayarak o an...

Parçalara böldüm hayatımı...

Seninle, sensiz, seninle, sensiz...

En sonunda sensizlik çağırdı seni...

Öyle bir gidişin vardı ki?

Aceleydi...

Telaşlıydı...

Başkasına koşar gibiydi...

Durduramadım...

Bütün parçalar biribine girdi?

Seninle, sensiz, seninle, sensiz...

İsmail OKAT