Sensizliklerdeyim

Yine sensizliklerdeyim. Benden, sensizliğimi bile aldılar sevgilim. Çok mu sahteydi gözyaşlarım? Bulutlar ağlarken, dışarılarda seni aradım. Hiç bulamadım. Hep saklandın benden. Gözyaşlarım bile terkederken beni, bu kötü gecenin, melankolik anında, yine aklımda sen... Çıkmamıştın ki hiç, zaten . Bazılarının ketum görünüşlü tavırları. Kimse mi sır saklayamadı. Hepsinin yüzünde bir maske vardı, kimse mi çıkaramadı? Sadece dostlar o maskeyi takmazdı. İkiyüzlülük nedir anlamazdı. Ellerin dillerinden kaçış yok sevgilim.. İsyanlardayım.. "Kimsenin umurunda mıyım?" diye bir düşündüğümde, kimseyi bulamadım. Yine gözyaşlarıyla kuruyorum cümleleri... Kelimelerim tükendi, kifayetsiz kaldı, üstü çizildi, yok sayıldı.. Beni anlama teşebbüsünde kaldılar bazıları.. Kimseyeydi nefretim, nefreti hiç duymadım. Kızgınlığım, sadece kendimeydi.. Yüzümün rengini kırmızıya boyayan kara düşüncelerimdi sadece. Ellerimde değil, beni bu aralar yöneten kalbim.. Sen de olmasan sevgilim..Sende olmasam sevgilim...

İlk blogum. Kısa olduğunun farkındayım. Daha da uzatacağım sonradan. Umarım beğenirsiniz...