serap

bir çöle düşmüş gibi sevdalıysa yüreğin
ayaz gecelerde karanlıktan korkuyorsan
ve kendini yapayanlız hissediyorsan
acıyla kanıyor
ve usul usul ölümü gözlüyorsan
ey yüreği yaralı adam
kapat gözlerini o zaman...

seni sevdaya atan ne varsa
herşeyi yenibaştan
serap olsada gözlerini açmadan
göreceksin...

rüzgarlı saçların arasında mavi gözleri
çay bahçesinde iki demli çay biri şekersiz
fırtınalı bir denizin kıyısı üşüsede içi yanan
ormanda bir ırmak boyu kenarında kızılağaç
ve yaralı bir dudakta tebessüm...

patikada bir silüet illada orman gülü
ahşap evin penceresi gelen rüzgarın sesi
toprak kokan köy yolunda sen varsın
adımların papatyadan kopan bir yaprak

ve herkes kendine Kerem
Aslı olmasada...