Şerefine dertlerin

Eskileri andım birer birer. Ne çok şeyi geride bırakmışım, ne çok hüzün yaşamışım.

Hüznü mü seviyorum diye düşünmeden edemedim. Hüzün sevilmez ki ama inkar etmek de bana bir fayda sağlamaz.

Güzel şeyler de yaşamışım. Üzücü olan tarafı ise güzellikleri kaybettikten sonra farketmiş olmam.

Güzel şeyler çabuk bitermiş ne kadar doğru bir söz. İnsan ister istemez elindekileri yeniden gözden geçiriyor. Kaybetmeden değerini anlayabilmek için.

Yok yok ille de kaybedilen güzellikler.

Kaybettiğim için mi güzeller yoksa güzel oldukları için mi kaybettim onları?

Şerefine dertlerin, şerefine kederlerin!