Sevdaya dair ne varsa

Sevdaya dair ne varsa yuttum ben..

Bu yüzdendir ki, karnımdaki şişlikler göğsüme baskı yapıp kan pompalıyor gözlerime... Kalp krizi böyle birşey olsa gerek.. Birden nefesin kesilip sırtın ve tüm vucuduna yayılan ince ama baskın bir ağrı... Sızım sızım inleten ama sesinin çıkamadığı derin gözlerle bakıp inildeyen bir halle gözden geçiriyorsun hayatı, tıpkı eski küflü bir makaraya sarılmış film rulosu gibi.. Tozlarını almaya çalıştıkça yüzüne ağzına doluyor küçük küçük resimler... Ellerin toz kokuyor.. Temizlenmek için yıkanmak gerekiyor hiç girilmemiş bir suda tam kırk kez .... Her bir yaşadığın acıya bir tas su dökmek gerek dua ederek ... Ya da beddua...

Bu sular temizle rmi yalanlardan doğan gerçekleri, inandırır mı? İnançlar yeniden çıkar mı gün ışığının çıkan parıltılı gürültüsüne... Kim geri verir hayatının boşa harcadığını anladığın yıllarını.. Kim getirir bir bebeğin yıkılan umutlarını hayallerini geri .. Her an, her yoklukla, her boşlukta kim gevşetir sımsıkı saran düğümleri boğazındaki..

Boğazıma bir öküz oturuyor bugünlerde.. Kalk diyesim bile gelmiyor..

Sevdaya dair ne varsa yuttum ben...

Bir çiçeğin dalda kuruyuşunu, bir kuşun cama vurup ölüşünü, bir kelebeğin yarım günde can çekiştiğini gördüm ben.. Bin masaldı yaşadım bir ömür tükettim uğruna.. Tükettikleri masaldan mutlu son yaratamadım.. Prenses olamadım, gökten üç elma düşerken başkaları yedi hepsini.. Tüm kokladığım çiçeklerin dikenleri battı ciğerime ... Kan tükürdüm... Vazgeçmedim...

Hep iyiydim, güçlüydüm ben..

Hep fazla iyi, fazla güzel, fazla güçlüydüm ben..

Bu yüzden sevdaya dair ne varsa yuttum ben....

Sevdaya dair ne varsa susturuldum ben...