Sevgi-sizsiniz!

Sevgisizlik hasta eder insanı...

Yatak döşek yatırır.

Başın ağrır,

Kalbin ağrır.

Omuzların düşer,

Dik duruşun gider.

Sevgisizlik öyle ağır gelir ki...

Boynunu büker,

Sırtını kamburlaştırır.

Gözlerinin feri söner,

Ellerin buz keser.

Dizlerin tutmaz.

İnsan da yaşayacak hal kalmaz.

Az az nefes alır,

Derinden soluyamazsın.

Dertlerine derman bulamaz,

Düşmanından kaçamazsın.

Yüreğin yerinden kımıldamaz.

Yosun tutar, taş bağlar, nabzın yavaşlar,

Farkına dahi varamazsın.

Sevgisizlik öyle sinsidir ki kemirir içini,

Gün gelir ateşe düşsen bile,

Yandığını anlayamazsın.

(Emel BALI)

Basit yaşar biraz yazar... Yazmayı seviyorum işte... Olay bundan ibaret... ..