Sevgi ve aşk üzerine

''Aşk'' sanıldığının aksine ''sevginin'' üst aşaması değildir: aşk ayrılıktır, kavuşamamaktır,

bunalımdır, ileri boyutlarda depresyondur. Ayrılık bitipte kavuşma gerçekleştiğinde aşk

biter, yerini ''sevgi''alır.

Bütün aşk hikayeleri ayrılığı, kavuşamamayı anlatır. Tasavvuftaki Allah aşkıda ona ulaşamamaktan kaynaklanır.

Fakat insanlar birlikteliklerde nedense aşk arayıp dururlar. Aslında aradıkları sevgidir. Bu

ironinin farkında değiller. Yani sevgiye ulaşamamanın aşkıyla yanar tutuşurlar. birçok

uzun süreli ilişkiler bu sebep ile yıkılır yok olup gider.

Halbuki ''sevgiyi'' yakalayabilseler; o hiç bitmez. Çünkü aşkın bencilliğine karşın sevgide

paylaşım, saygı ve vericilik vardır. Kısacası mutluluk vardır.

Seven insan karşısındakininde kendisi gibi kusurlu bir varlık olduğunu bilir, hataları görmezlikten gelir.

İlgi alanlarım : İç mimari, resim, müzik, şiir, okumak (felsefe, tasavvuf, siyaset, bilim) ..